Já, bronnkíttis og lúnabólgu

Það er óhætt að segja að brjóstafrelsunarbyltinginn mikla í Reykjavík í fyrravetur hafi valdið aldahvörfum á Íslandi og í byltingarstarfsemi almennt. Síðan umrædd bylting brast á hefir varla sést kvennmaður á almannafæri öðruvísi en ber að ofan og allir eru svo undurglaðir. Auðvitað brá forhertum karlpungum í brún þegar þeir gerðu sér grein fyrir að þeir áttu ekki lengur geirvörtur og brjóst kvenþjóðarinnar og þeirra saurlífismengaði og karllægi hugsunarháttur fór á ringulreið í hausunum á þeim. Stöku karlkvikindi reyndi að andæfa byltingunni með því að frelsa leyndarlimi sína á almannafæri en fengu flestir á sig kæru og höfnuðu í tugthúsinu sem viðbjóslegir öfuguggar, dónadrullusokkar og pervertar.

Hinsvegar létu þær stallsystur, frú Ingveldur og Máría Borgargagn, sér fátt um finnast, enda eldri en tvævetur, og lýstu því yfir að meint gjeirvörtubylting væri álíka róttæk og innihaldsrík og þegar Kolbeinn Kolbeinsson og Brynjar Vondalykt væru að míga utaní bíla og á veggi ókunnugs fólks þegar þeir væru að ráfa ofurölvi heim til sín að næturþeli. Sjálfar hefðu þær verið byrjaðar að veifa brjóstum sínum berum framaní hvurn mann þegar þær vóru á gelgjuskeiði um og uppúr 1970. Frú Ingveldur skrifaði meira að segja fræga grein í mjög virðulegt dagblað, grein sem vakti ekki minna en heimsathygli, þar sem hún vakti athygli á því að réttast væri að flengja þessar litlu gelgjugæsir sem væru að bera á sér brjóstin útí hríðarveðri un hávetur og kölluðu byltingu og hefðu ekkert uppúr tiltækinu nema í hæsta lagi bronnkíttis og lúnabólgu. Já, bonnkíttis og lúnabólgu.

Þá mótmæla frú Ingveldur og Borgargnið því eindregið að Free The Nipple endaleysan hafi tröllriðið íslensku samfélagi. Aftur á móti hafi þær sjálfar, þegar þær vóru uppá sitt besta, tröllriði samfélaginu, einkum karlasamfélaginu, að það hafi ekki borið sitt barr síðan. Þessi umbrot þeirra hafi síðan valdið því að krypplíngsfóstur á borð við Kolbein Kolbeinsson, Indriða Handreð og Brynjar Vondulykt hafi farið að fikta við kynvillu og hlotið verra af. 

„Kenndi mér að ég á mig sjálf“