Viðstaddir komust við er þeir sáu útganginn á kauða

Það þókti heldur þrifleg sjón, að sjá hann Sigmund okkar hérna Dávíð skjögra eins og bæklaðann hrægamm út frá Bessastöðum í hádeginu, nýflengdann, án þingrofsheimildar og í ofanálag með bullandi vantraust sjálfstæðismanna í öðrum buxnavasanaum. Ekki var laust við að vistaddir kæmust við að horfa uppá útganginn á drengstaulanum; en í dyragáttinni stóð félagi Ólafur Ragnar á svipinn eins og strangur faðir sem nýbúinn er að veita stjúpsyni sínum verðskuldaða ráðningu fyrir óviðurkvæmileg strákapör. Á meðan þetta gerðist stóð Vigdís Hauksdóttir út glugga Alþingishússins (hún hefir staðið þar steinrunnin síðan í gær) starði á styttuna af Jóni, afmynduð í framan af skelfingu og fyrirlitningu.

Fyrr í morgun steðjaði frú Ingveldur á fund Pírata þeirra erinda að leggja drög að ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Pírata eftir kosningar. Að sögn var henni vel tekið með sérrýi og Álaborgarákavíti og fór ískyggilega vel á með henni og Helga Hrafni, sem svo sannarlega var sætasti töffarastúfurinn í partýinu. En á Austurvelli fannst horugur snýtuklútur og velti finnandinn lengi vöngum yfir því hvaða óbermi hefi misst þennan hroða úr vasa sínum. Í morgun geriðst það líka, að ein griðkona gömlu Framsóknarmaddömunnar sparkaði í bræðiskasti í eina helstu mjólkurkúna í fjósi maddömunnar og afsakaði sig á eftir með því að henni hefði sýnst þetta vera Jóhannes Kristjánsson blaðasnápur og uppljóstrari.

Enginn veit á þessari stundu hvert Sigmundur Dávíð lét aka sér eftir útreiðina á Bessastöðum. Sumir telja að hann hafi skipað ráðherrabílstjóranum að keyra með sig í loftköstum austur á Seyðisfjörð og fara þar með bílstjórann og ráðherrabílinn um borð í Norrænu og sigla með henni til Leirvíkur á Hjaltlandi og setjast þar að. Aðrir eru frekar á því að nú sé Sigmundur Dávíð sestur upp hjá Kolbeini Kolbeinssyni skrifstofustjóra, framsóknarmanni og vandræðamanni, og séu þeir nú í óðaönn að hugga hvorna annan og sleikja sárin. En á meðan öllu þessu stendur bíður Guðlaugur Þór átekta í Alþingishúsinu eftir rétta augnablikinu til að steypa Bjarna Ben af stóli og skríða sjálfur ofaní kjötketilinn til að orna sér við enn meiri völd. 

Veitti ekki heimild til þingrofs