Einkenni á illvígum sjúkdómi

Ekki stendur á þessum fínu samtökum auðvaldsperverta, fremur en fyrri daginn, að leggja á ráðin með að sölsa undir sig sameiginlegar eignir almennings og beita fyrir sig alskonar hagfræðingum til að afla fyrirhuguðum ránsferðum akademískra stimpla. Raunar fylgir þessum fræðingum aldrei svo mikið sem snifsi af heilbrigðisvottorði, þannig að enginn getur áttað sig á hversu geggjaðir umræddir fræðingar eru. En þegar þessir fræðingar og samtökin sem þeir vinna fyrir taka til við að slá um sig með öldungis óvísindalegu þvaðri og snakki um ,,eðlilega samkeppni" og ,,heilbrigða samkeppni" er ástæða fyrir almenning að vera á varðbergi, einfaldlega af því að umrædd fyrirbrigði eru ekki til. Samkeppni getur aldrei verið eðlileg eða heilbrigð, hún er birtingarmynd og einkenni á illvígum sjúkdómi.

En það er víst fátt sem arðræningjum og peningasjúkum öfuguggum dettur ekki í hug. Á síðasta aldafjórðungi hefur þessum endemum, með dyggri aðstoð ólánsgemlinga á Alþingi, tekist að veikja samfélagið og eyðileggja ýmsa innviði þess með virkri græðgi sinni, nautheimsku og glæpsamlegum yfirgangi. Það er í raun stórfurðulegt að almenningi að þjóðinni skuli enn ekki hafa tekist að stilla saman strengi sína og útrýmt hugunarhætti græðginnar og heimskunnar, en fyrir því eru svo sem margar ástæður, flestar vondar og ólíðandi.

Því miður er ekki ástæða til að ætla að alþingiskosningar í haust breyti nokkuð þeirri feiðgðarför sem samfélagið hefir álpast útí undir fölskum lúðrablæstri arðræningjasamtaka auðvaldsins. Núverandi ríkisstjórnarflokkar eru, samkvæmt greiningu bestu manna, lítt eða ekkert annað en skipulögð glæpasamtök og upphaf og endir á ,,hugsjónum" stjórnarandstöðuflokkanna er pólitískur hórdómur í veislusölum auðvaldsperranna.

Landsvirkjun verði skipt upp