Eins og stokkandarsteggurinn sem flaug á rafmagnslínuna

Óttalega er það nú mikið skúffelsi að heiðurspilturinn Sigmundur Dávíð skuli ekki vera þátttakandi í þessu forsetaframboði. Ef nafn Sigmundar Dávíðs væri á kjörseðlinum væru forsetakosningarnar á langtum hærra plani, menningarlegri, trúverðugri og grátklökkvari. Það er óbætanlegur skaði fyrir land og þjóð að Sigmundur sé ekki meðal frambjóðenda, sá skörungur sem hann er.

En það er mikið á flug á honum þessum Gvöðna þangað til að fyrir hönum fer eins og stokkandasteggnum sem flaug á rafmagnslínuna; helmingurinn af steggnum fuðraði upp en hinn helmingurinn skall í jörðina eins og taðköggull. Þegar Gvöðne verður úr leik færa kjósendur stuðning sinn unnvörpum yfir á Da Oddsson og hann mun kórónuna hreppa. Allt er þetta þó svo klént og klístrað að aunginn maður ætti að leggja sig niður við koma nálægt þessum blóðvelli þar sem mannorð frambjóðenda er hengt og skotið og afhausað og þeir heimskustu vellinum eru látnir hræra í blóðinu þar til þeir koma engu orði upp.

Svo eru þessar andskotans kosningar svo hryllilega karllægar að Halla Tomm, systir Sóleyjar Tomm fílí-romm-bomm-bomm, fær ekki nema 7% á meðan kallskepnurnar eru samtals með 90% af fylginu. Þetta er hrottaleg skömm og hneysa, ekki verður því á móti mælt, og gefur tilefni til að endurskoða kosningarétt landsmanna.

Guðni með mest fylgi