Kviksögur um hvarf Jóns forseta

Það var svo sem auðvitað að þeir stælu Jóni forseta líka þessir bölvaðir þrjótar. Það er ekkert heilagt lengur síðan það fór að tíðkst að dæma fálkaorðuhafa í fangelsi með forhertum glæpamönnum og ræflum. Og nú eru víst einhverjir skoðannalausir aumingjar farnir að leggja á ráðin með að stela næsta forseta Íslands til að gera hann að sama veraldarvesalingnum og þeir eru sjálfir. Þetta eru menn sem hafa margselt ömmu sína og veðsett afa sinn til að standa straum af viðskiptum við nýmóðins sprúttsala. Finnst nú mörgum sómakærum borgurum að illa séu aflagðir höggstokkurinn og gálginn.

Svo eru kviksögur á gangi um að Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og famsóknarmaður hafi rifið Jón forseta af minnismerkinu á Stafnesi og haft á brott með sér til Frakklands, en Kolbeinn fylgir fótboltalandsliðinu að málum þar ytra. Að sögn, tók Kolbeinn forsetann með sér til að nota hann sem aðgöngumiða að vinsælu hóruhúsi í Marsei, en hann hafði nokkru áður en hann hélt utan fengið þá flugu í höfuðið að starfsstúlkurnar í þessu húsi væru falar fyrir haganlega gerð minnismerki um fallna hermenn, drukknaða sjómenn og strönduð skip. 

Því miður hafði Kolbeinn ekki leyfi til að fara til Frakklands á fótboltamótið, en hann og Brynjar Vondalykt ásamt Indriða Handreði laumuðu sér um borð í flugvél og voru á bak og burt þegar eiginkonur þeirra ætluðu til þeirra að taka. Frú Ingveldur er þegar búin að ræða strok eiginmanns síns við formann Framsóknarflokksins. Það var harður fundur og hávær því að formaðurinn vildi bera blak af Kolbeini og fullyrti í eyru frú Ingveldar að Kolbeinn væri ákjósanlegasti sendiherra Íslands á EM sem hægt væri að hugsa sér. Að þeim orðum sögðum fékk hinn fullyrðingaglaði formaður að reyna á eigin skinni hvað það er að vera ein rjúkandi rúst, en frú Ingveldur strunsaði af fundarstað með miklu fasi og ógurlegu. Hún bíður þess nú óþreyjufull að kallskepnan hennar skili sér heim frá Frans svo að hún geti lappað dálítið uppá greppatrýnið á honum.

Jóni forseta stolið