Enginn glæpur er aungin dyggð

Þá er nú lítið í allt þetta leiðindabrambolt kringum forsetakosningarnar varið ef það er svo að aunginn glæpur hafi verðið framinn. Reyndar sögðu þeir sumir að aunginn glæpur hefði átt sér stað þegar Panamaskjölin vóru birt, undanskot á íslenskum fjármunum væru ekki glæpa, allra síst í lagalegum skilningi; eina afbrotið í þeim efnum væri að þjófar hefðu þjófstolið virðulegum skjölum frá virðulegri lögfræðistofu í Panama. Hinvegar var skelfilegt fyrir sjónvarpsáhorfendur að horfa uppá forsetaframbjóðendur rífa sóðakjaft framaní hvurn annan og stjórnendur þáttarins og leyfa sér augnaráð grimmra hundskvikinda í slagsmálahugleiðingum. Og stjórnendur þáttarins rifu líka kjaft og geyfluðu sig eins og finngálkn. Það má heita þokkalegur andskoti og ófær, ef þjóðin ætlar virkilega að kjósa sér einhvern þessara fúlmenna fyrir forseta.

Og þegar endemin atarna kváðust öll myndu kjósa Hillaríju Clintón, af því að Sanders væri ekki í boði, varð mér, og heilum herskara af öðru fólki, öllum lokið. Þessi ósköp hljómuðu keimlíkt því að þau væru öll sem eitt til í að ljá Andskotanum atkvæði sitt af því að Guð væri upptekinn og þar af leiðandi ekki á boðstólum. Ljósið í myrkrinu er að nú eru smábörn farin að kalla einn frambjóðandann Bola og er á þeim að skilja að þetta sé meinvættur að minnsta kosti á borð við Grýlu og Leppalúða. Þetta sannar svo um munar að málshátturinn ,,braggð er af þá barnið finnur" á heldur betur við rök að styðjast, hefir sem maður segir staðist tímans tönn.

Í kvöld fer fram menningarvaka að heimili frú Ingveldar. Þar verða örugglega ekki spöruð hin breiðu spjótin, enda ódámurinn Kolbeinn enn útí Frans ásamt Brynjari Vondulykt og Indríða Handreði, en þeir eru þessa dagana taldir viðbjóðslegustu menn Íslands. Einhverjir forestaframbjóðendanna hafa boðað komu sína á menningarvökuna og sumir þeirra þegar mættir með buxurnar á hælunum. Í fyrramálið mun frú Ingveldur blása kóki uppí nasirnar á þeim svo þeir vakni og hella oní þá spítitusi til að þeir geti skreiðst á kjörstað til að kjósa sjálfa sig. Soleiðis framganga er laus við lágkúru og skítakallamennsku og mun bera orðstýr núlifandi kynslóða með stakri reisn inní alla framtíð, til eftirbreytni fyrir hina ófæddu landa vora fram til hins efsta dags.

„Enginn glæpur verið framinn“