Óhugguleg hugmynd frú Ingveldar

Það er víst andskoti lítið við því að gera að einhver manngarmur í Þýskalandi hafi troðið fiskikróki gegnum leyndarlim sinn, hann verður að ráða framúr því vandamáli sjálfur. Hinsvegar fékk frú Ingveldur óhuggulega hugmynd er hún las þessa frétt. Henni datt sem sé í hug að gaman væri að þræða saulifnaðardindilinn á honum Kolbeini uppá lúðuaungul og láta hann sprikla með hann úti á götu, fólki til skemmtunar. Sem betur fer á frú Ingveldur ekki einn einasta aungul til í eigu sinni þannig að hugmyndin féll um sjálfa sig.

En hvað hefði Kolbeinn getað gert ef eiginkona hans hefði vaðið að honum með skaðræðis krók í annarri hendinni og reynt að stinga honum í gegnum tillann á honum eins og hann væri ánamaðkur? Nú, hann hefði ekki getað neitt; honum hefðu verið allar bjargir bannaðar; endalokin á sérkennilegri ástarferð hans um heiminn hefðu verið ráðin. Það hefði verið betra ef frú Ingveldi hefði dottið í hug að traktéra Brynjar Vondulykt með lúðuaunglinum, sá skratti er nú búinn að vinna sér inn slíka meðhöndlan.

Einhverju sinni fóru frú Ingveldur og Kolbeinn með Máríu Borgargagni og Indriða Handreði í laxveiðiá. Þaðan rak veiðivörðurinn þau á fyrsta degi með þeim orðum að árbakkarnir væru ekki ætlaðir til blygðunarlauss stóðlífis, og hann gerði nærbuxur frú Ingveldar og Borgargagnsins upptækar og svaf með þær á höfðinu um nóttina. Morguninn eftir sauð hann sér súpu úr flíkunum og lenti á spítala með brókarsótt fyrir vikið.  

Fékk öngul í typpið

Athugasemdir

[Jón Valur Jensson, 30.8.2016 kl. 00:52]

Kostulegur endir á hrikalega djarfri sögu! 

[Hrólfur Þ Hraundal, 30.8.2016 kl. 12:59]

Því miður þá eru ekki alltaf verkfæraverslanir á bakvið næsta tré eða götuhorn og það er sama hvar krókur festist að einfaldasta leiðin til að ná honum úr er að klippa með vírbít,annað hvort af króknum agnhaldið eða línulykkjuna. 

En svona til athugunar þá hafa rennilásar reynst mínum félaga mun skeinuhættari, henni Helgu minni bæði til aðhláturs og armæðu.