Gleðiganga auðvaldsþjónanna í Suðurlandi heldur áfram

Þeir hafa löngum verið gamansamir sjálfstæðismennirnir í Suðurkjördæmi og áður Suðurlandskjördæmi þegar kemur að prófkjörum í eigin flokki. Lengi vel var Árni Johnsen þeirra bestmann og leyfðu furðuverkinu Þorsteini Pálssyni að fljóta með ásamt Eggert karlinum Haukdal. En nú vilja sjálfstæðismenn á Suðurlandi hvorki heyra né sjá meistara Johnsen og Þorsteinn Pálsson andaður inní þjóðþrifaskítverkið, sem þeir kalla Viðreisn eða Viðrini eða eitthvað í þá áttina.

Nú er öldin önnur hjá sunnlenskum auðvaldssinnum, vinum arðræningjanna: Nú dugar þeim ekkert minna en fyrrum ónothæfur útvarpsstjóri og lítill brennivínsgutti úr Grindavík, en súkkulaðistúlkurnar Ragnheiður Elín og Unnur Brá settar í skammarkrókinn með gamla góða Johnsen og fá í mesta lagi hér efit að vera klappstýrur fyrir brandarakallana í efstu sætunum. Það merkilegasta við þetta allt er, að Sunnlendingum virðist ekkert klíja við að kjósa Sjálfstæðisflokkinn, kosingar eftir kosningar, þrátt fyrir að framboðslistar hans þar syðra státi einlægt af eintómum bögubósum frá toppi til táar. 

Ýmislegt, eflaust bæði satt og logið, hefir verið sagt um Árna kallinn Johnsen og margir fyllst heilagri þórðargleði yfir einstaka skrýtnum tiltektum hans. Eitt er þó víst, hr. Johnsen úr Eyjum er hrein hátíð í samnburði við eftirmenn sína í Suðurkjördæmi; hann hefir látið verkin tala, þó sumir einhver þeirra hafi orkað tvímælis, eftirmennirnir hafa andskotann ekkert til að hreykja sér af eftir hinn auðnulausa feril þeirra, sem minnir mest á steindauða eyðimörk, auðn og tóm.

Páll Magnússon á leið á þing