Öðlingurinn Simmó Neftóbasvaðall

Einn af heimilisvinum frú Ingveldar og Kolbeins er sá frómi öðlingur Sigmundur Neftóbaksvaðall. Þessi ljúflingur hóf neftóbaksneyslu ellefu ára gamall og hefir síðan stundað nefntóbaksnautn samfellt í fjérigtígi og tvö ár. Simmó Neftóbaksvaðall hefir ekki látið við sitja að sjúga og troða tóbakinu uppí nasirnar á sér, því hann hefir einnegin brúkað það undir báðar varir og forhúð, og sjálf endaboran hans hefir heldur ekki sloppið digra neftóbaksskammta. Þessi öfgafulli ávani Sigmunds hefir aftur leitt til þess, að bæði karla og konur hafa úrskurðað hann óhæfan til ástarlífs og það sé blátt áfram baneitrað að fyrir nærbuxnalausa persónu að koma nálægt karlinum, hvað þá uppí til hans.

Ekki vænkast hagur Strympu þegar mannfjandinn blandar hinum og þessum ófögnuði í neftóbakið sitt, svo sem eins og amfetamíni, kannabiss, kókaíni og vítissódadufti. Þegar hann blandar þessum efnum útí tóbakið sitt, einu eða öllum eftir vild, verður hann gjarnan stjörnuvitlaus og fer að tala tungum eða spangóla eins og varúlfur. Simmó Neftóbaksvaðll hefir og, í heyranda hljóði, lýst því hátíðlega yfir, að væri hann kvennmaður mundi hann fá sér ærlega og svikalaust íana, að minnsta kosti annað veifið. Þegar hann gjörði þennan ósóma heyrinkunnugan að heimili frú Ingveldar, tók hún í hálsmálið á honum og leiddi hann eins og sláturpéníng útá götu og barði hann þar.

Fyrrgreind yfirlýsing Sigmundar Neftóbaksvaðals hafði það í för með sér fyrir hann, að honum var synjað um kynleiðréttingu; þeir samþykktu einróma að maður sem hefði þann einn tilgang með leiðréttingunni að geta troðið tóbaki innum fleiri gáttir á sér ætti best heima í einangrun á vitfirringahæli en ekki á leiðréttingarbekknum.

Neftóbaksgjald verði hækkað um helming