Öxin, Búkolla og Voffala húmmala moffi

- Nú ætla ég að höggva köttinn á morgun. Þannig vinnur réttlætið. Grey skinnið er orðið eitthvað skrýtið í seinni tíð, morðsjúkur. Sækist nú orðið mest efir að vinna á stærri fuglum og smáhundum. Látum vera með fuglana, en eigendur smáhundanna eru æfir, komnir með annarlegan glapa í augun, morðleiftur. Svo verður að ráðast hvort kötturinn verður heima á morgun; verði hann ekki heima verður ekkert högg, öxin vætist ekki kattarblóð, aldrei; og kattarskrattinn gefur haldið áfram að leika sér.

Forseti hins íslenska kattarvinafélags tók fram fyrir höndurnar á mér, afvopnaði mig og hélt sína leið með nýbrýnda öxina og kisi má prísa sig sælan. Helvítis dólgurinn þakkaði lífgjöfina með því að koma heim með þrjár lifandi rottur og sleppa þeim í stofunni. Nú herjar nagdýraplága á heimili mitt. Ekki lét kvikindið þar við sitja, því í eftirmiðdaginn sá ég dáinn smáhund á stéttinni fyrir framan útidyrnar mínar. Eigandinn er áreiðanlega að leita að hvutta sínum; hann mun kremja mig, hann merja mig, slíta hárið af hausnum á mér, hengja mig á löppunum uppí snúrustaur og láta mig dingla þar uns ég verð sigin ýsa. Þetta dána hundshræ var víst búrtík í lifanda lífi. Og nú er eigandadjöfullinn farinn að nálgast húsið.

Baulaðu nú Búkolla mín, ef þú ert ekki dauð líka. Voffala húmmala moffi. 7 9 13 8 4 5. Hásetinn liggur enn áfengisdauður aftur á bátapalli, málningardollan opin. Það er enginn drykkjuskapur hér um borð, sagði stýrimaðurinn. Pungsugan klippir gull í erlendri höfn. En hér um borð er et spögelse, gengur ljósum logum. Langt fram í liðinni öld búa gullkornin þar sem spögelsið liggur hringað kringum klósettskál í öðru skipi, að sjálfsögðu með buxurnar á hælunum. Og stjórnarmyndunarumboðið liggur á lausu og býr sig undir að ganga á milli manna og segja við þá: - Jæja vinur, langar þér uppí til mín? Prísinn er 5 aurar eða ein tyggjóplata, eða mörg svikin loforð, þú ræður bara hverju þú laumar í budduna mína ...

Ræddi við forystufólk allra flokka