Boðflennur og bráðleg jarðarför Íslands mesta kvennpénings

Auðvitað fær Barrakkur ekki aðgöngumiða að útför félaga Fídels. Það vill nefnilega svo óheppilega til, að fyrirrennarar Barrakks, og kanski hann sjálfur í þokkabót, hafa í djúga hálfa öld setið um líf félaga Fídels og gjört ótal launmorðingja út til að skjóta hann til bana. En félagi Fídel hafði níu líf og datt ekki í hug að láta eitt einast þeirra, hvað þá öll, verða blóðhundum kapítalískra heimsvaldasinna að bráð. Skemmst er frá að segja, að launmorðingjar auðvaldsperrana fundust gjarnan látnir í mógröfum, á sorphaugum í Flórída eða uppi á þaki á framandi byggingu.

Það má Barrakkur eiga, að hann sér að það er með öllu óviðkunnanlegt og í hæsta máta fíflslegt í þokkabót, að stríðsveldi sendi fulltrúa í jarðarför manns, sem það var búið að reyna að myrða í marga, marga, marga áratugi, en án minnsta árgagurs. Hinsvegar væri fróðlegt að vita hvort endemi íslensku repúblíkanaflokkana hyggja á ferð til Kúbu til að vera við útför félaga Fídels. Þeim er nefnilega vel trúandi til þess, vegna þess að þeim er fyrirmunað að læra hvað er tilhlýðilegt og hvað er óviðurkvæmilegt og enn síður hafa þeir hugmynd um hvað orðið boðflenna merkir.

Annars styttist hratt í að íslenzkir bændur og bófakreðsur megi ganga gegnum þá óumræðilegu sorg að fylgja okkar langmesta kvennskörunum hágrátandi til grafar, sjálfri Framsóknarmaddömunni sem nú er haldið lifandi með heimaræktuðu metangasi úr Framsóknarfjóshaugnum. Það nálgast með öðrum orðum sú stund, að metangasbirgðirnar í haugnum tæmast og þá er loks útum blessaða Maddömuna, enda er hún orðin 100 ára, útlifuð, illa farin af öldrunarhrörleik og holdsveik. Hún mun vera síðastur Íslendinga með holdsveiki, sem tók sig upp í gömlu konunni löngu eftir að sá sjúkdómur var horfinn af sjónarsviðinu. Þegar að þeirri stóru stund kemur, að Framsóknarmaddömunni verður sökkt í Framsóknarfjóshauginn og stórvirkar vinnuvélar jafna Fjósið við jörðu og moka sandi, leir og mold yfir allt saman, munu hymmnarnir gráta, - af gleði. Amen.

Obama ekki í jarðarför Castro