Allt er þetta íllt og bölvað

Hvernig er þetta eiginlega? Ætlar ógæfu íslensku þjóðarinnar aldrei að linna? Það er engin furða þótt margur maðurinn sé orðin útkula vonar um að Eyjólfur hressist. Dag eftir dag eftir dag eru allar fréttastofur útbíaðar af allrahanda hroðalegum fréttum af glæpum landsmanna, fangelsun þeirra, svindli, siðblindu, skítlegu eðli, þjófnuðum, brennum, stjórnarkreppu, - þessi voðalegi listi er endalaus. Þó þykir skörin færast verulega uppí bekkinn þegar fleiri manns eru handteknir og gjörð húsleit hjá þeim í litlum, krúsídúllulegum og hálfmannlausum bæ eins og Siglufirði. Og ekki batnar ástandið ef farið er suðrá land þar sem kvenpéningi nokkrum var kastað í dýflissuna í dag vegna þess að hún er grunuð um að vera brennuvargur.

Ekki batnar ástandið þegar haft er í huga, að Sugukarlinn Pétur var fyrir örstuttu kærður fyrir svokallaða hatursorðræðu, en af einhverjum undarlegum ásæðum er ekki enn búið að færa hann í járn og loka niðrí Svartholinu. - Að maður ekki minnist á dýraníðið, sem gengur útá, að mér skilst, að beita hænsnfugla hörðu til að kreista úr þeim fleiri egg. Allt þetta er harmrænna en tárum taki. Og innanum þessi ósköp sveima illyrt nasistagægsni eins og sperrtir púkar. Af öllu þessu fargani er aðeins hægt að draga þá ályktun, að landið sé með manni og mús komið eins og það leggur sig undir full yfirráð Andskotans.

Í dag veitti frú Ingveldur verðlaunin ,,auðvaldsbelgur ársins" að heimili sínu. Að þessu sinni var það frú Álfheiður Ingadóttir flokkseigandi sem hreppti þennan eftirsótta heiður. Þegar frú Ingveldur nældi verðlaunaviðurkenningunni framaná bringuna á frú Álfheiði, prumpaði verðlaunahafinn af vellíðan og korraði eins og lambhrútur. Þetta var sem sé dásamleg stund. Viðstaddir vóru Brynjar Vondalykt, Óli Apaköttur og Indriði Handreður, en Kolbeinn Kolbeinsson var fjarstaddur. 

 

Fleiri handteknir í sparisjóðsmáli