Fjárlagaskáld í skemmdarverkaleiðangri

Það má vissulega draga þá ályktun af því sem hann Gorgur okkar Kr. segir í viðtalinu, að stjórnviska þeirra er skálda upp fjárlagafrumvarpið sé talsvert undir lágmarki. Og hvað fyrir þeim fjárlagaskáldum vakir með hrákasmíð sinni er óljóst eða með öllu óskiljanlegt. Tvær hugsanlegar ástæður fyrir leirburði fjárlagaskáldanna eru líklegastar. Í fyrsta lagi, að dómgreind þeirra sé svo hörmulega skert að þeir álíta fjárlög eitthvert sprell og grín, og í öðru lagi, að þarna sé vísvitandi skemmdaverkastarfsemi í þágu frjálshyggjutrúarbragðanna á ferðinni til að sætta fólk betur við einkavæðingu Landhelgisgæslunnar.

Þegar pólitískir hryðjuverkamenn í kjólfötum og með pípuhatt láta til skarar skríða, er það ætíð þeirra fyrsta verk að svelta þá ríkisstofnun eða málasvið kerfisbundið hérumbil til bana. Þessi aðferð kemur af stað óánægju og vonleysi með viðkomandi stofnun eða málasvið (t.d. heilbrigðismálin og menntamálin)uns notendur þjónustunnar verða svo langþreyttir að þeir éta einkavæðingarboðskapinn á þeirri forsendu að hann sé varla verri en ríkisstofnun sem sé við það að drepast úr vannæringu, hor og sleni. Þegar einkavæðing hefir svo verið formlega afráðin raða einkavæðingarsugurnar sér á ríkisspenana og sjúga úr þeim alla þá pénínga sem þarf til að skila einkavæðingaraðlinum dágóðum hagnaði í aðra hönd. Eftir situr almenningur með sárt ennið og borar í nefið á sér á meðan hann horfir á eftir sköttunum sínum hverfa inní ríkiskassann og samstundis úr honum aftur uppí gráðugan kjaftinn á hinum vambsíðu einkavæðingarsugum, sem minna vissulega á fátt annað en þá kynlegu skepnu tilberann.

En hvort heldur sem er, að fjárlagaskáldin séu fullkomlega glórulaus milli eyrnanna eða frjálshyggjusjúkir terroristar, þá er ekki hægt að varast þá hugsun, að með framgöngu sinni stefna þau að enn meiri samfélagslegri eyðileggingu, sem staðið hefir þó nær óslitið yfir í aldarfjórðung, með það að markmiði að gera Íslendinga með tímanum að hlægilegri villimannaþjóð, hreinni viðurstyggð í augum allra sæmilegra manna. Hvort hægt sé að snúa þessari óheillaþróun við er svo undir kjósendum komið og stjórnmálaflokkunum; á meðan Íslendingar kjósa einlægt eins og samanskrap af fáfróðum vitleysingum og fíflum þá færist dýrðarríki hins fullkomna villimannaþjóðfélags alltaf nær og nær. 

Geigvænlegar afleiðingar fyrir Gæsluna