Frú Ingveldur er áhyggjufull

Ekki eru allir alþingismenn þó svo þeir sitji á Alþingi Íslendingi. Það sannast á fjölmörgum þingmönnum Sjálfstæðisflokksins og Pírata, svo ekki sé minnst á viðundrin í Viðreisn og Björtu framtíðinni sem þeir stálu frá honum Gvöndi okkar hérna Steingríms. Satt best að segja hefir aldrei setið jafn hátt hlutfall af gufurugluðu undirmálsfólki á Alþingi en einmitt nú eftir síðustu kosningar. Þessi lýður er svo útúr, að jafnvel orðvörustu menn eru farnir að hafa yfir slíkt orðbragð í heyrenda hljóði, að manni verður flökurt.

Frú Ingveldur heldur því fram, að óskiljanleg ódöngun hafi hlaupið í þjóðina eftir síðustu aldamót, sem geri það að verkum, að ekki sé lengur hægt að nudda almennilegum manni á þing. Hafi kjósendur hreinlega ekki átt annars úrkosta en að kjósa annaðhvort andlega krypplinga, illgjarna og og lygna, eða svo gufuruglaða undirmálskjána með lukkuriddarakomplexa. Sumt af þessum fénaði sé í þokkabót haldin báðum þessum einkennum og þar af leiðandi stórhættulegir almannahagsmunum.

Frú Ingveldur segir það heldur ekki undra sig, að megnið af núverandi þingskröggum séu slíkir vesalingar að þeir geti ekki keypt sér hús yfir hausin á sér öðruvísi en að stórslys hljótist af. Þó glest hún yfir vasklegri framgöngu uppeldisbarna sinna eins og til að mynda Thorgerðar Katrínar, Bjarna Ben og Guðlaugs a. Þórðarsonar; þar séu þó á ferð eintaklingar með tvö eða fleiri bein í nefinu, sem sé töluvert meira en hægt sé að segja um Steingrím Joð og Benza frænda, sem ekki hafa einusinni brjósk, hvað þá annað, í rananum.  

Þingmaður á ekki fyrir íbúð