Nú sé fyrir endann á mjólkuráti úr öðrum skepnum

Það er siðlaus glæpur og öfuguggaháttur að éta mjólk úr öðrum dýrategundum. Það þykir vísindalega sannað af siðferðisráði heimspekideildar háskólans í Harvard. Hvur maður getur séð, hafi hann á annað borð þó ekki væri nema örlitla heilastarfsemi, að éti hann mjólk veður hann óhjákvæmilega eins og Láfi Kú (Láfi Q) og það þykir víst ekki beinlínis eftirsóknarvert. Nú segja hagfræðin og viðskiptafræðin að mjólkurát úr öðrum skepnum sé viðskiptaleg og hagfræðileg stærð sem ekki sé hægt að afnema úr hagkerfinu með nokkru móti, nema að menn vilji endilega leggja hagkerfi Vesturlanda á hliðina og drepa þar með alla sjálfsbjargarviðleini. Það er sem sé óþverrafýla af mjólkurátsspursmálinu úr báðum áttum.

Hvað er þá til bjargar ef við megum ekki éta mjólk úr beljum, hrossum og svínum spyrja eflaust einhverjir. Karl Einfer lagði á sínum tíma til að banni við mjólkuráti úr öðrum dýrategundum yrði mætt með því að mjólka kérlíngar; þær væru hafðar í kérlíngafjósum og ætu fóður úr kérlingahlöðum. Aunginn gaf þessari hugmynd Karls Einfer gaum meðan hann lifði, en nú virðast vera að skapast fjárfestingartækifæri í tröllvaxinni kérlingarmjólkurframleiðslu með skyri ostum og kérlingasúrmjólk. Að sjálfsögðu breytast atvinnumöguleikar kvenna við svona framfarir og staða fjósakonunnar verður með öðrum hætti en fyrr.

Vafalaust verður Láfi Q frumherji í hinum nýja mjólkurheimi, kemur sér upp stórkonufjósi með mjaltavélum skilvindum og strokkum. Sagt er að kérlingasmér beri af öðrum smérjum og einstaklega sé gott að steikja rækjur og humar upp úr þess háttar feiti. En hvað verður gert við kýrnar, blessaðar skepnurnar, þegar Láf Q og konurnar hafa yfirtekið hlutverk þeirra? Jú, þær verða reknar í haga í síðasta sinn og látnar pluma sig þar upp frá því. Það verður fróðlegt að sjá Skjöldu, Auðhumlu og Gránu úti í stórhríð á þorranum jafnvel uppi á heiði eða niðri á köldum fjörkampi með gráðugar refi og minka, hrafna og veiðibjöllur sveimandi kringum þær.

„Ótrúlega gleðilegur dagur“