Út í Reykjavíkurtjörn í fyrramálið

Af hverju í ósköpunum ætli hann Dagur B. Eggertsson segi ekki af sér? Maðurinn hefir sannað það í fjölda ára að hann er handónýt liðleskja í öllu sem tengist stjórnmálum, en honum sjálfum virðist það hulið hvernig sem á því kann að standa. Tilgerðarlegur, snobbaður og hundleiðinlegur vafrar hann ganga Ráðhúss Reykjavíkur án þess að hafa hugmynd um hvað hann er yfirleitt að gera þar. Svona ósköpum á að mismuna út í Reykjavíkurtjörn ekki síðar en í fyrramálið. 

Þó er það svo, að Dagur þessi, er ekki einsdæmi í Ráðhúsinu. Borgarstjórn Reykjavíkur samanstendur af svo afkáralegu mannskap að leitun er á öðru eins. Meira að segja afskekktustu afdalahreppar á nítjándu öld gátu ekki státað af jafn ámátlegum hreppsnefndarmönnum og þeim er sitja í Borgarstjórn Reykjavíkur um þessar mundir. En Reykvíkingar er seinþreyttir til vandræða og víla ekki fyrir sér af ókunnum hvötum að kjósa eintóma lukkuriddara til að stjórna borginni.

Sennilega væri best að Reykvíkingar hættu að kjósa sér borgarstjórn en létu þess í stað Ólaf Ólafsson og S-hópinn, ásamt nokkrum hvítvínskrökkum úr Heimdalli undir stjórn Hannesar H. Gissurarsonar valsa með lyklavöldin að Ráðhúsinu. Það væri varla verra en að láta óvita sem ljúga blákalt að fólki að þeir séu vinstrisinnar er eru púra hægrigeltir fara með húsbóndavaldið þar á bæ.  

Ímynd kennarastarfsins í krísu