Hafa komið ljótu óorði á Laxárbakka

Það er þokkalegt framferði af lögreglunni að láta hafa sig út í að eltast við mígandi kvenfólk og gera sig að fíflum frammi fyrir spánskum fraukum og skipa þeim að elta hlandvotan pappír út um mýrar og móa. Mér kæmi ekki á óvart að það verði milliríkjamál úr þessari þvagfæraframhleypni lögreglunnar. Svo fullyrða lögregluþjónarnir upp í opið geðið á þeim spönsku, að Íslendingar mígi aldrei á gangstéttir og bílaplön á Spáni! Ekki þarf nema að vitna til hjónanna Indriða Handreðar og Máríu Borgargagns til að afsanna fullyrðingu fulltrúa íslensku valdstjórnarinnar. En þessi hjón hafi bæði tvö kastað af sér vatni á bifreiðar heimamanna, á götur þeirra, gangstéttir, port og bílastæði. Og ljóst er að Máría Borgargagn kúkaði að minnsta kosti einu sinni út um hótélglugga á Benídorm á Spáni. Því miður var konan í herberginu fyrir ofan Borgargagnið handtekin fyrir verknaðinn. Sú kona er frá Íran.

Þá er varla geðugra af lögreglunni að draga veitinga- og gististaðinn að Laxárbakka inn í þetta skammarlega hlandmál. Engum blöðum er um að fletta að henni hefir tekist að koma óorði á Laxárbakka og veitingarstörfin þar. Og vertinn þar er ekki öfundsverður að mega krafla sig fram úr þessum sóðalega óskunda. Og hvernig fór ekki með veitingastaðinn sem Brynjar Vondlyk kastaði blindfullur ríflegri handfylli af skít ínn á? Þeir fóru að kalla staðinn skíthúsið og svínastíuna þó að þetta væri fínn og virðulegur veitingastaður og það fór á hausinn og veitingamaðurinn hengdi sig af því hann gat ekki afborið skömmina.

Svo sakar varla að minast á það tímabil í lífi Kolbeins Kolbeinssonar þegar hann gerði sér að leik að míga í vínglös undir borðum í ballhúsum. Svo komu brennivínslausar og blankar unglingsskjátur og drukku óþverann úr Kolbeini, héldu í vímunni að þetta væri bjór eða koníak. Ein unglingsstúlkan fékk hlandeitrun af að drekka úr fullu glasi af svona Kolbeinsmiði og var næstum dáin. En Kolbeini var andskotans sama og hélt áfram að míga í vínglös í ballhúsum þar til hann fékk rafstuð í tillann við iðju sína; hann sprændi nefnilega framhjá glasinu því það var dimmt inni og reykjarsvæla og bunan hafnaði á rafmagnsinnstungu undir borðinu sem svaraði Kolbeini með straumi sem þaut eins og elding upp hlandelfuna og í besefann og þaðan upp í höfuð með þeim afleiðingum að Kolbeinn veltist í eldglæringum út af stólnum.

Eltust við pissublautan pappír