Skæð, lífsættuleg sjósótt herjar á Eyjamenn, sem brátt verða settir í sóttkví.

Nú legg ég til, enda ekki annað fært, að sægreifarnir í Eyjum láni sveitungum sínum lystisnekkjur sínar kvótasignar til að ferðast milli lands og Eyja meðan Herjólfur er að dusta af sér rykið í útlöndum. En það er kyndugt mjög, að liðsmenn samtakanna, sem kenna sig við flokk og sjálfstæði í Vestmannaeyjum, geti ekki stigið um borð í sjálfstæðismannakoppalognið úr Stykkishólmi öðruvísi en að fara samstundis að æla og liggja síðan í spýju sinni alla leið í Landeyjahöfn. Þeir segja Hólmararnir á Baldri, að hún sé sérkennileg hollingin á Eyjamönnum, hvor sem þeir heita Elliði eða Árni, þegar þeir hífa þá lamaða í land og það verði að hreinsa allt skipið upp úr vítissóda eftir hvurja ferð.

Í eina tíð þeyttust Sannir Eyjamenn á þyrlum upp á land þegar þeir þurftu þess með og gerðu væn strandhögg í bönkum og hlutafélögum; keyptu upp pizzubakarí og bílasölur og lifðu flott. Það var fyrir Hrun. Eftir Hrun hefir fátt annað grénj og tanngnístran heyrst frá Vestmannaeyjum. Hefir svo rammt kveðið að þessum fádæma grátsöngum, að ætla mætti að helvískur Hund-Tyrkinn hafi gert þeim heimsókn aftur með tilheyrandi ránskap og mannvígum. En, nei, enginn Tyrki hefir sést í Eyjum síðan á seytjándu öld og aunginn Eyjamaður eða kona lent í Barbaríinu upp á síðkastið, nema þessu venjulega gamla ekkisins barbaríi Sjálfstæðisflokksins á Íslandi. Það er allt og sumt.

En nú er hirðskáld Eyjamanna, siglfirðingurinn Gylfi Ægisson homahrellir, að semja baráttusöngva um sjóveika Vestmannaeyinga, sem hann ku ætla að frumflytja á Gleðigöngunni í Reykjavík í þeiiri von að slíkir sögvar muni leysa gönguna upp og homarnir og lesurnar hlaupi felmtri slegnar í allar átti eins og hræddar pöddur og þori aldei niður í miðbæ Reykjavíkur aftur. Mun þá sannast hvort Gylfi sé ákvæðaskáld eins og hann Hallgrímur sálugi Pétursson, sem tengdur er Vestmannaeyjum gegnum Tyrkja-Guddu. Já drengir mínir, sú var tíðin að sægarpar í Vestmannaeujum gátu stigið á skipsfjöl án þess að liggja ósjálfbjarga eftir þrjár mínútur úr sjóveiki. Nú virðist oss hinum, að þessi fyrrum frækni þjóðflokkur sé svo altekinn af sjósótt að hofi til landauðnar í Vestmannaeyjum ef heldur fram sem horfir.

Ekki boðlegt að nota Baldur