Hafnar alfarið meintri hollustu sjálfsfróunar á blæðingum.

- Þetta hefi ég alltaf sagt, sagði frú Ingveldur við Máríu stallkonu sína Borgargagn, þegar hún hafði lesið hina gagnmerku grein um heilsusamlega sjálfsfróun á blæðingum. Svo bætti frú Ingveldur við: - Þér hefði verið nær að stunda sona fróun í staðinn fyrir að liggja í lauslæti ár og síð með alskonar deliröntum, bölvuð skepnan þín. Og Borgargagnið tók undir dreymin á svip. - Ég skal segja þér eitt, Borgargagnið þitt, hélt frú Ingveldur áfram, - að hún Ingapu, náfrænka mín, var afskaplega flink við þetta, og þetta bjargaði henni alveg meðan hún var í klaustrinu. Annars hefði hún orðið lesbískunni að bráð fyrir fullt og fast. Hugsaðu þér ...

Þegar Ingapu var nunna í klaustrinu í Roucroxis bar abbadísin henni á brýn að sér þætti full mikill sjáfsfróunarþefur af henni, sem benti eindregið til þess bænir hennar væru eitthvað ekki upp á marga fiska, að minnsta kosti væri enn ekki farið að sargast af ráði af bölvuðum lostanum í bannsettu rassgatinu á henni. Og hinar nunnurnar störðu á Ingupu og voru til augnanna eins og tortryggnar kýr. Af þessu varð Ingapu stúrin í klaustrinu og tók upp á að biðja bæði Guð og hann Jésús um að taka þessi kerlingarnaut til sín sem allra fyrst. Eins og við var að búast gerðu þeir feðgar á hæðum ekksrt með bænakvak Ingupu, enda höfðu þeir býsna takmarkaðan áhuga á taka umræddar nunnur að sér, hvað þá abbadísina, því satt að segja var þeirri konu þá þegar búinn verustaður eftir dauðann annars staðar en á hymmnum. 

En hvað hollustu sjálsfróunar á blæðingum áhrærir, þá kvaðst frú Ingveldur snemma hafa gefist upp á slíkri iðju því hún hefði ekki orðið vör við annað ein óheilnæmi, óþægindi og öfugan losta, ef svo mætti að orði komast. Af þeim sökum ræður hún öllum konum, að minnsta kosti þeim sem eru með öllum mjalla, að fikta alls ekki við sona hluti, af því fátt annað en sérlega vondar draumfarir. Kveðst sjálf hafa reynslu af þessu, mjög vafasama, því að þetta sé auðvitað sjálfsflekkun af sverustu sort og aungri konu sæmandi nema örgustu lekandagrýlum sem sögur fara af.

Sjálfsfróun á blæðingum bætir heilsuna