Costcóópíum og þér fljúgið upp fyrir áttunda hyminn

Costcó hefir reynst mikið og gott ópíum fyrir fólkið á Íslandi og enn sem komið er er ekki farið að bera á illum fylgikvillum þessa múgsefjunarmeðals né hrottafengnum fráhvörfum, sem gjarnan fylgja í kjölfar ofneyslu á þeissu ramma eiturlyfi. Allar sorgir, þar með talið peningaleysi, áhyggjur, sorg, örbirgð og sárasta fátækt hafa á einu augabragði horfið fyrir hinni lífsglöðu ópíumvímu Costcós. Meira að segja örvita og ráðalaus ríkisstjórn er horfin inn í þoku vímunnar, sem er til mikillar hagsbótar fyrir þá stjórn, því nú getur hún unnið öll sín glæpa- og óhæfuverk án þess nokkur taki eftir.

Og það eru fleiri ópíumin sem rekið hafa á fjörur íslenskrar borgarastéttar: Kringlan, Smáralind, McDonalds, einkavæðing bankanna, stórvirkjanir, álver og eiturfabrikkur, Bónus, Hagar; meira að segja Hrunið varð blessunarlegt ópíum fyrir fólkið. En yfirstéttin sleikir út um og fær sér kókaín og hvítvín og maular gullkryddaðan humar með. Þetta kallar maður nú háþróaða samfélagsmenningu! Já, drengir mínir, hamingjan er mikil en andlegu verðmætin lítil í Costcóópímumrúsi.

Á fyrsta degi Costcó á Íslandi olnboguðu frú Ingveldur og Kolbeinn sig gegnum fólksþvöguna og báru út meir en þrjá hestburði af einskis nýtu rusli sem þau fengu á góðum prísum. Þegar heim kom, stöfluðu þau ruslinu upp í einu horninu á bíslskúrnum; þá eiga þau aðeins eftir þrjár ferðir í Costcó til að fylla hin hornin; þegar því takmarki er náð ætla þau að grafa næstu farma af Costcógóssinu í jörð bak við hús hjá sér.   

Íbúar í Costco-hverfi komast ekki heim