Vatn er hættulegur drykkur, ekki síst timbruðum

Á þeim árum sem Brynjar Vondalykt varð þunnur eða timbraður eftir kendirí hristi hann saman rakspíritusinn Admírál og steinolíu og hvofdi í eins og hálfum líter af þessum drykk og varð á smari stundu svo endemishress og sperrtur að aungvu var líkar en hann hefði innbyrt heilt kíló af kókaíni í einum rykk. Þegar hann hafði strammað sig af með þessum bragðsterka heilsudrykk átti hann til að gera mistök í vinnunni, en ef einhver kvartaði leit hann með sérstökum svip á skjóstæðing sinn og fór að segja honum frá handrukkurum og leigumorðingjum þangað til að skjóslstæðingurinn lyppaðist niður og lofaði að minnast aldrei á umkvörtunarefnið meir. Þá var og eftir því tekið, og gerður góður rómur að, að þegar Brynjar hafði banað þynnkunni með steinolíadmírálnum varð hann svo yfirmáta liðugur að hann gat leikandi bitið í punginn á sér. Lék hann þessa list iðulega fyrir vini sína og jafnvel óvini líka.

Við útskrift úr háskóla samdi Kolbeinn Kolbeinsson, þá sérlega efnilegur ungur maður, lokaritgerð um áhrif vatns á timburmenn. Þar kemur fram, að Kolbeinn hafi talið sig hafa komist að því að vatn væri göróttur drykkur og viðsjárverður og því hættulegri fólki eftir því sem það væri meira timbrað. Tók hann sem dæmi föður sinn, gamla Kolbein Kolbeinsson, sem aldrei varð eins viðskotaillur og mannskæður og þegar hann hafði þambað kalt blávatn ofan í krassandi timburmenn; þá hefði karlinn orðið svo æfur af tryllingi að viðstaddir tóku til fótanna og linntu ekki sprettinum fyrr en þeir voru komnir í öruggt skjól. Í ritgerð Kolbeins segir einnig af Gvöndi niðursetning sem oft var timbraður, því hann var nokkuð ölkær. Það var seginsaga ef Gvöndur drakk vatn ofan í timbrunina varð karlhelvítið nánast kynóður og til stórvandræða. Eins og gefur að skilja, varð fólk með tímanum langþreytt á vatnsdrykkju Gvöndar niðursetnings í þynnkunni og tóku til bragðs að blanda vatnið sem hann þambaði með blásýru, en af henni drapst niðursetingurinn og enginn sagði neitt eða minntist á voðalegan dauðdaga hans. En hvað um það, ritgerð Kolbeins var dæmd ógild og honum skipað að skrifa aðra sem einhver vitglóra væri í.

Það er af frú Ingveldi að segja, að henni hefir alltaf verið illa við timbraða einstaklinga og viljað veg þeirra sem minnstan. Hennar einkunarorð hafa verið: Drekktu úr þér timurmennina helvítis skepnan þín og þá verð ég þín vinkona. Við munum öll eftir honum Arinbirni, aumingja karlinum; hann fór að ráði frú Ingveldar og rétti sig svo hastarlega af í ákavíti að hann ætlaði hafa vinskap af frú Ingveldi, brókarlausan, en rétt í því að hann ætlaði að fara spenna frú Ingveldi svo um munaði þá kom Hálfdán lögregluþjónn að þeim og handtók Arinbjörn og kærði hann fyrir að hafa verið að kaupa sér vændi. Og þrátt fyrir að Háldán lögregluþjónn misþyrmdi Arinbirni vel og vandlega í fangaklefanum að sínum hætti, þá var Arinbjörn sektaður um eina milljon króna fyrir ósæmileg vændiskaup og kom fyrir lítið þótt frú Ingveldur afi svarið fyrir að þarn hafi alls ekki verið um neitt vændi að ræða.  

 

 

Vatn vinsælasti þynnkubaninn