Reiknikúnstir sem Sölvi Helgason hefði verið stoltur af

Heldur er nú lag á búskapnum þegar froðusnakkar og tilberar stökkva út á völlinn eins og geldneyti þegar þeim er sleppt úr húsi á vorin. Þá er ekki síðra þegar innantómir prelátar, sem öðlast hafa ráðherratign á óskiljanlegum forsendum, hlaupa baulandi í fangið á fréttasnápum og fullyrða að tekist hafi að hækka laun þeirra tekjuminnstu! Það hefir ekki tekist að hækka laun ,,þeirra tekjulægstu" enda fáum dottið í hug að hækka þau. Og þó svo að skrifstofusjakölum ASÍ og Banza bróður þeirra í Viðreisn hafi með reiknikúnstum, sem Sölvi Helgason hefði verið stoltur af, fundið út að lægstu laun hafi hækkað um tíu prósent, eða tuttugu prósent, eða jafnvel þrjátíu prósent, þá væru þau samt sem áður innan fátæktarmarka, ómannsæmandi og óboðleg. Á meðan umrædd laun færast ekki úr því að vera á fátaktarplani upp í að vera mannsæmandi, er allt hjal um ,,hækkum lægstu launa" hjóm eitt, vísvitandi lygi og forhert ósvífni.

Hitt er svo aftur annað mál, að á meðan við búum við kapítalískt þjóðskipulag mun þjóðin skiptast í arðræningja, sem hafa það gott péníngalega þrátt fyrir vera andlegir öryrkjar að öðru leyti, fólk sem skrimtir, sumir með ýmiskonar bellibrögðum, svo sem skattsvikum, og loks öreiga sem komið hafa í stað þræla til forna. Það er tómt mál að tala um að eitthvað breytist til betri hátta meðan arðrán og auðvald eru meginþættir samfélagsgerðarinnar og lygaþvættingurinn um að kapítalisminn sé einhverskonar guðlegt náttúrulögmál og sú andlega fæða sem fjöldinn nærist á. Í þessu ljósi verða kumpánar eins og Viðreisnar-Banzi og sjakalar sem vinna í umboði launafólks brjóstumkennanleg ýlustrá í hrakviðri græðginnar, auðvaldsins og sjónhverfinganna.

Í síðustu viku hélt stúlkukind frá Norður Kóreu erindi í Háskóla Ísland og hafði við það tækifæri Bjarna Ben forsætisráðherra sér til halds og trausts upp á arminn. Í máli hennar kom fram að austur þar í Kóreu stundi valdhafar skipulagðan heilaþvott á þjóðfélagsþegnunum. Á þesskonar háttalagi hneykslast Bjarni Ben og Banzi frændi hans og gráta krókódílatárum yfir öllu saman meðan auðvaldið á Vesturlöndum stundar harðskeyttan og skipulagðan heilaþvott til að viðhalda arðráni, ójöfnuði og ómennsku kapítalismans. Að vísu hefir auðvaldið lagt mestallan heiminn undir sig og lokað litlu Norður Kóreu algjörlega af úti í horni með viðskiptabönnum og öðrum viðlíka kræsingum, en það breytir þó engu um það að heilaþvottur er heilaþvóttur, hvort sem honum er beitt af hinum stóra og volduga glæpamanni eða eða litla, órjálega og innikróaða glæpamanninum.       

„Mönnum er refsað í bótakerfinu“