Gaman ef þeir ganga af trúnni og ófarir Kolbeins síðustu daga

Væri ekki dálítið broslegt ef liðsmenn Íslenzku Þjóðfylkingarinnar og Fokks Fólsin, eða hvað þetta heitir, snerust til trúar á Allah og Múhámeð spámanns hans? Mér er sem ég sjái ýmsa þá sem ég hefi haft spurnir af á netinu og hafa verið mikið á móti hælisleitendum, flóttamönnum, útlendingum og Múhámeði spámanni, byggja sér musteri að hætti muslima og leggjast þar á bæn, oft á dag. Næst sæi maður þá fljúgandi um loftin blá í þyrlu, veifandi bjúgveðjum og öskra ISIS ISIS Alkæeta! Þá mætti segja að kominn væri stíll á vinina.

Aðfaranótt síðastliðins laugardags varð Kolbeinn fyrir alvarlegu áreyti sona kalla. Hann hafði brugðið sér bak við hús heima hjá sér til að kasta af sér vatni þegar fimm þrjótar, einmitt Íslenzkir Þjófylkingaríslámista, þurstu að honum og leituðu lags við að höggva af honum leyndarliminn rétt á meðan hann pissaði. Sem betur fer heppnaðist illræðismönnunum ekki ætlunarverk sitt, en hótuðu Kolbeini í staðinn að láta Útvarp Sögu taka hann í gegn á hvurjum degi í heilan mánuð. Svo sögðust þrjótarnir þurfa að hverfa af vettvangi því þeir ættu að vera mættir til bæna í moskunni eftir fimm mínútur.

En í morgun, þegar klukkuna vantaði tuttugu mínútur í sex, þeyttist frú Ingveldur upp með andfælum og hósft þegar handa við að lúberja Kolbein mann sinn, sem svaf eins og ungabarn, og troða honum síðan af klunnalegum þjösnaskap undir rúm. Kolbeinn lét svarragang eiginkonu sinnar yfir sig ganga án mótspyrnu og kvalaópa. Þegar hann skreið undan rúminu og frú Ingveldur var farin að stillast, spurði hann hana um ástæðuna fyrir misþyrmingunum. Þá kom í ljós að frú Ingveldi hafði dreymt að hún hefði lent klofvega, eftir risastökk, ofan á ægilegum sköndli sem stóð eins og járnkarl beint upp úr jörðinni. - Ég fann alveg, mælti frú Ingveldur, að ég lífbeinsbrotnaði í draumnum og skverinn rifnaði í hengla og innyflin gengu út um vitin þegar ég hafnaði á djöfulsins sköndlinum, og ég var ekki svo skyni skroppin að ég þekkti ekki að þetta væri bölvaður saurlifnaðartitturinn á þér Kolbeinn Kolbeinsson. Þegar skýringin var fengin drattaðist Kolbeinn fram í eldhús og lagaði sér kaffisopa. 

Frá Ósló til öfga-íslam

Athugasemdir

[Jón Valur Jensson, 30.8.2017 kl. 01:10]

Þetta endar með stílsnilldarlegum antiklimax hjá þér, Jói.

En ég get alveg sannfært þig um það, að ekki gengjum við Þjóðfylkingarmenn einn kvartþumlung þessa áðuráminnztu götu, ef ekki byðist neitt skárra farartæki en töfrateppi Aladdíns.

En í alvöru að tala gerast nú pistlar þínir grófari með viku hverri, og liggur við að maður svitni við lesturinn. Þá halla ég mér heldur að Norsku ævintýrunum lygilega skemmtilegu, sem hann Jens Hermannsson (breiðfirzkur eins og þú?) þýddi svo ágætlega.

[Jóhannes Ragnarsson, 30.8.2017 kl. 16:02]

Því miður þekki ég ekki Norsku ævintýrin né Jens Hermannsson, en ætla að athuga hvort ég geti ekki komist yfir þau. Jens Hermannsson skólastjóri, skáld og rithöfundur var fæddur í Flatey og þar með Breiðfirðingur.

[Jón Valur Jensson, 4.9.2017 kl. 13:56]

Já, Norsku ævintýrin eru með endemum fyndin. Einmitt spéfugl eins og þú hefði mikið gagn af að lesa þau. Þau komu hér út milli stríða, held ég, og svo aftur allöngu seinna, í tveimur bindum.

[Jón Valur Jensson, 4.9.2017 kl. 13:57]

alllllllllöngu !