Aðkomumannaplágan gerir það ekki endasleppt við Akureyringa

Það á ekki af Akureyringum að ganga að vera óheppnir með aðkomumenn. Hvurgi á byggðu bóli hafa heimamenn mátt sæta öðrum eins kárínum af hálfu aðkomugemsa og á Akureyri. Brjálaðir menn úr öðrum byggðarlögum hafa ítrekað vaðið inn í þennan háttvísa bæ og lúbarið heimamenn, myrt þá og nauðgað þeim. Stórþjófar hafi lagt leið sína til Akureyrar í stórum hópum og látið greipar sópa; stolið bílum þeirra, péníngum og kerlingum og haft á brott með sér. Það er í raun óskiljanlegt að Akureyri hafi staðið allar þessar fólskulegu árásir af sér, því að aðrir bæir væru rústir einar ef aðkomumenn hefðu gert annan eins aðsúg að þeim.

Og nú herma fregnir að Kínverjar hafi bæst í hóp þeirra sem vilja koma óorði á höfuðstað Norðurlands og ku vera farnir að iðka mansal þar á bæ fyrir allra augum. Hugsið ykkur ef Kínamönnum tekst að hneppa alla innfædda Akureyringa í þrældóm, selja þá hæstbjóðanda í fiskvinnslu eða vændi. Öllu þessu hafa Akureyringar tekið af fádæma kurteisi enda þægilegt að geta kennt aðkomumönnum um allt misjafnt sem gerist í bænum; sú lenska, eða menning, Akureyringa hefir að vísu gert þá sljóa og dapra þegar kemur að því að greina rétt frá röngu og kunna skil á hverjir eru raunverulegir vinir þeirra og hverjir óvinir. Óglæsilegt dæmi um óráðvendni þeirra Norðanmanna er að þegar mínir menn í fótboltanum heimsóktu þá fyrir skömmu þá gerðu gestgjafrnir, fótboltalið Akureyrar, lítið fyrir og unnu gesti sína 5-0 með fáheyrðum refshætti og bolabrögðum. Hugsið ukkur, 5-0! Fyrr má rota en dauðrota, en sona ferst Akureyringum við aðkomumenn. Fyrir nú utan að flestir leikmenn KA eru aðkomumenn.

Og hvað gera Akureyringar ef Kínamenn frá Sjanghæ taka Samherja með manni og mús frá þjóðardýrlingi Akureyringa og gera hann máske sjálfann að uppvaskara á veitingastaðnum? Ég er hræddur um að þá verði fátt um svör heimamanna og verkalýðsforinginn þeirra skriðinn ofan í fjósholuna til gömlu Framsóknarmaddömunnar. Eða eins og Kolbeinn Kolbeinsson sagði þegar eiginkona hans stóð hann að ósæmilegu verki með beggjahandarjárninu Indriða Handreði: - Það var hann sem byrjaði og ég gerði bara eins og hann vildi, en þetta var samt allt ósköp gott og siðlegt.

P.s. Meðfylgjandi mynd er af Akureyringi á flótta undan aðkomumanni.

 

Grunur um mansal á Akureyri