Jóhannes Ragnarsson

23.11.2017 | 22:05

Hann flögraði í ringjum út um gluggann

Hann Logi lætur sem hann viti ekki af hverju lá svona á þegar hann og Píratarnir voru í stjórnarmyndunarviðræðum við Katrínu og Sigurð hér um daginn. Nú, ef svo hörmulega vill til að kratahöfðinginn viti ekki enn afhverju viðræðum við hann var hraðað, þá er ekki nema sjálfsagt að upplýsa það, í eitt skipti fyrir öll, að það var af því að Katrín og Sigurður vildu hafa hreint og heilnæmt loft í sínum vistarverum, en ekki einhverja annarlega og væmna skítafýlu, sem heilbrigt fólk gæti orðið fárveikt af. Þess vegna stugguðu Katrín og Sigurður þeim Loga og Þórhildi út úr sínum húsum. Hinsvegar er fnykurinn af Sjálfstæðisflokknum svo megn, að hann fer út fyrir tíðnisvið mannlegra þeffæra, þar af leiðandi finna hjúin aungva lykt af óskapnaðinum.

Svo er aftur annað mál hvernig á því stendur að kratabelgurinn rumskaði allt í einu í dag. Honum hefði verið nær að halda áfram að hrjóta á sínu dægilega krataeðli, helst þangað til lúðurinn gellur á hinum efsta degi. En, nei, haldið ekki að karlinn hafi hrokkið upp af tíðindalausum draumi og byrjað að brúka munn út í loftið, án þess svo mikið sem gá til veðurs áður en hann fór að þrugla. Það er svo sem ekki einsdæmi að menn viti ekki af hverju þeir eru vakandi, en sæmilega gerðir menn halda þessháttar vangaveltum fyrir sig og halda kjafti, nema þeir séu yfirbugaðir af krataeðli eða framsóknarvírusi, sem eru í raun sama vírusbaktérían, önnur röndótt en hin bröndótt.

Frú Ingveldi er andskotans sama um svefngalsa Loga krataklerks, enda er hennar starf mikilvægara en að hugsa um soleiðis hégóma. En hennar hefði ekki notið við værum vér Íslendingar ekki svo lánssamir að vera í þann veginn að fá ríkisstjórn gömlu Framsóknarmaddömunnar, Svavarsfjölskyldunnar og Engeyinga. Þegar frú Ingveldur varð vör við að Logi þessi væri kominn á stjá eftir hálfsmánaðar óslitin svefn, bandaði hún frá sér eins og að henni sækti illur andi. Kratapresturinn atarna þurfti heldur ekki meira; hann lyppaðist niður eins og skotinn hani og flögraði í ringjum, rykkjum og skrykkjum út um salernisgluggann og hafnaði loks úti skurði þar sem hann hefir haldið sig síðan.