Gæti leitt til embættismissis

Skohh, nú varð frú S.Á. Andersen heldur en ekki á í messunni þegar hún gjörði síra Arnald Hjartarson guðfræðing að dómara við héraðsdóm. Þetta kallar maður nú að stinga fingri í rangan þumal. Ég hélt frú Andersen vissi að í guðfræðinni læra nemendur að maður eigi ekki að dæma svo maður varði ekki sjálfur dæmdur, þetta er meira að segja haft eftir Drotni sjálfum og hann veit nú hvað hann segir. Sennilega á þetta glappaskot frú Andersen eftir að draga dilk á eftir sér og jafnvel leiða til embættismissis fyrir hana.

Framhald síðar ...

Jæja, kæru vinir, þá getum vér haldið áfram hvar frá var horfið. Ef vér gerum ráð fyrir að frú Andersen bíði embættismissir, hún glutri ráðherradóm sínum bókstaflega niðrum gólfniðurfallið á taðherberginu í Dómsmálaráðuneytinu, þá taka við heldur dimmir dagar hjá þessum okkar kærasta ráðherra. Kanski lendir frú Andersen í því að þurfa að ráða sig í vinnu hjá einhvejum ferðaþjónustuþrælahöfðingjanum og þrífa herbergi og rúm eftir dauðadrukkna ferðimenn, sem láta sér ekki muna um að pissa og kúka í rúmin áður en þeir yfirgefa hótélið. Vér verðum þó að vona að frú Andersen hendi ekki slíkt hlutskipti.

En í þann veginn sem ég var að ljúka pistlinum um frú Andersen og huganlegan embættismissi hennar, þá skaut allt í einu upp í hugann löngu gleymdum skítakarakter, Sigmari larfi. Með aðstoð tölvutækninnar hafði ég fljótlega upp á pilti og komst að því að hann hafði orðið morðingja að bráð fyrir margt löngu, en það kom mér síður en svo á óvart. Því miður hafði lögregluyfirvöldum ekki tekist að finna morðingjann, en það rifjaðist upp fyrir mér, að vinur okkar allra og eftirlæti, Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður, hafði á sínum tíma verið grunaður um að hafa stytt einhverjum aldur. Hinsvegar var mér hulið þar til nú, að það var hinn myrti Sigmar larfur sem sumir telja að Kolbeinn hafi slagtað með kúbeini að húsabaki einhversstaðar á höfuðborgarsvæðinu. 

Arnaldur skipaður héraðsdómari