Þórhildur fríkar út og gjörðist sessunautur frjálshyggjufóla og auðvaldsdrjóla

Já já, Þórhildur Sunna og annað krataeðlisfólk getur kvakað til eilífðarnóns um spillingu án þess að nokkuð breytist. Auðvaldspólitík framsóknarsósíaldemokratíunnar er í grunninn byggð á græðgi, frekju, óheiðarleik og siðblindu og undir slíkrum kokteil er útilokað að stemma stigu við svokallaðri spillingu, sem í ýmsum tilfellum er ekki beint spilling heldur hreinir glæpir. Flokkur Þórhildar Sunnu hefir heldur ekki í neinu sýnt sig í að hafa áhuga á bylta auðvaldsskpulaginu að neinu leyti, þvert á móti hefir orðið vart við tilhneigingar til óráðshjals dólgafrjálshyggju í píratasöfnuðinum, fyrir utan illa grundað lýðskrum.

Nú, barátta gegn spillingu hefir engin verið meðal þingmanna. Allir sem einn bíða þeir eftir að hremma sporslur og bitlinga, sem kunna að falla af borði aðalspilaranna við rúllettuborð kapítalismans. Hins vegar hafa stöku þingmenn stundum hátt um spillingu, einkum fyrir kosningar, en lurðast síðan heim til sín og heimta að iðnaðarmaðurinn, sem þeir fengu til viðgerða og viðhalds á íbúðinni, fallist á að taka við svartri greiðslu fyrir verkið. Þetta dæmi er mjög lýsandi fyrir krataeðlið.

Að þessum orðum skrifuðum hvet ég þingmenn, flokkaeigendur og leiguþý þeirra að minnast eftirleiðis aldrei á spillingu. Að sama skapi hvet ég almenning, til dæmis í kosningum, að vara sig á loddurum og lukkuriddurum, en kappakosta þess í stað að setja fótinn fyrir slíka ódáma hvenær sem færi gefst. Og skipulögð glæpasamtök á stjórnmálasviðinu á að kjósa burt eða banna með lögum. Svo má Þórhildur Sunna halda áfram að kvaka og kumra um spillingu fyrir mér, svo framarlega sem hún er þess meðvituð að ekkert sé að marka spillingarhjalið hjá henni. Auk þess sem Þóhildur lét sig hafa það að sitja við hliðina á frú Andersen á spillingarfundinum, en það segir auðvitað allt sem segja þarf um Pírata, þeim þykir gott að vera sessunautar frjálshyggjufóla og auðvaldsdrjóla.

Sagði Landsréttarmálið dæmi um spillingu