Jóhannes Ragnarsson

29.9.2018 | 19:37

Ferðir þeirra á Esjuna hafa svo sem ekki verið til fjár

Já, margar fræknar ferðir hafa þær farið á Esjuna, vinkvendin góðu, frú Ingveldur og Máría Borgargagn. - Þetta helvítis merrhryssi reyndi einusini að ýta mér fram af Esjunni, sagði frú Ingveldur, þung á brúnina, þegar hún var beðin að rifja upp skemmtilegar fjallgöngur. - En sem betur fer gat ég vikið mér undan og helvítis afstyrmið missti marks og datt beint á andlitið í forareðju. Hún var svo reið af því að ég varð á undan henni upp á brúnina.

Í einni Esjuferðinni kynntust þær stöllur þremur steggjum af erlendum uppruna. Skipti aungvum togum, að bak við nokkuð stóran stein uppi á fjallinu tókst þeim að koma öllum þessum framandi drengjum úr buxunum og reyna manndóm þeirra. Löngu síðar klöguðu þessir giljagaurar þær frú Ingveldi og Borgargagnið í lögregluna í heimalandi sínu og sökuðu þær um kynferðislega mismunun og svívirðilegt háttarlag og talsmáta. Þá gerðu þær vinkonurnar aðsúg að tveimur samkynhneigðum dömum á fjallinu, sproksettu þær af hjartans lyst og höfðu ófétislega tilburði í frammi, sem gengu gjörsamlega fram af veslings konunum.

Aðeins einu sinni hefir frú Ingveldi tekist drösla Kolbeini eiginmanni sínum upp á Esjuna. Það var vond ferð og erfið og Kolbeinn ölvaður í meira lagi. Uppi á bjargbrúninni rann dálítið drykkjuæði á Kolbein og hann fór að haga sér ósæmilega. Þegar frú Ingveldur sá að engu tauti væri komið við eiginmanninn seldi hún hann í hendur öfugugga nokkurs, sem fyrir tilviljun hafði brugðið sér í fjallgöngu; greiddi hann 25 pund sterling fyrir afnot af Kolbeini. Þegar Kolbeinn slapp loks frá öfugugganum og skilaði sér til byggða var hann útlítandi eins og hann hefði legið árum saman í hraungjótu.