Það kvað við skringilegt óp, því hann kleip

Allan andskotann verðlauna þeir, ekki stendur á því. Og því leiðinlegra og tilgerðarlegra verkið er, því betra, því fleiri og meiri verðlaun. Ekki sakar heldur að verkið sé frámunalega heimskulegt og vitlaust, það kalla listfræðingar ,,óræða dulúð" eða eitthvað þvíumlíkt. Samsullið í kvikmyndalíki, ,,Kona fer í stríð" er dæmigerð leiðindaloðmulla, sem best væri geymd á ekki grynnra vatni en 400 faðma dýpi.

Þá er nú velðlaunaveitandinn, Norðurlandaráð" ekkert slor, og þekkt fyrir að halda innihaldsrík snobbfyllirí fyrir andlega tómthúsmenn. Þessi samnorrænu hópeflisfyllirí eru svo steingeld og forpokuð, að aungvum sem á þeim dansar dettur í hug að lauma andskotans klónum á sér í klobbann á öðru fólki. Og þó. Einusinni var nefnilega haldið sona samnorrænt glimmerknall í tengslum við norðurlandaráðsþing í Reykjavík.

Það vildi sem sé svo vel til, að á umrætt samnorrænt knall slædust fyrir vangá ekki ómerkari persónur en frú Ingveldur, Kolbeinn maður frú Ingveldar, Máría Borgargagn, Indriði Handreður, Brynjar Vondalykt og Óli Apaköttur. Það var víst eins og við manninn mælt, að um leið og þetta þekkilega fólk gekk í salinn fór eiginlega flest þar inni á tjá og tundur. Það verður lengi í minnum haft þegar Kolbeinn, upptendraður af alkoholiskri sigurvímu, laumaði annarri lúkunni, grútskítugri og og svitastorkinni, uppundir kjólinn hjá eiginkvinnu eins af forsætisráðherrum Norðurlanda og kleip. Það kvað við skringilegt öskur upp úr barka frúarinnar og hún stökk jafnfætis í loft upp eins og rotta, ætlaði í fátinu sem á hana kom að hoppa upp á borð, en hafnaði óvart í fanginu á skelminum, sem hremmdi bráð sína eins og köttur og hljóp með hana í fanginu inn á næsta salerni. Eftir þetta hefir Kolbeini aldrei verið heimilt að koma nálægt norrænu samstarfi.   

Kona fer í stríð hlaut verðlaunin

Athugasemdir

[Níels A. Ársælsson., 31.10.2018 kl. 12:38]

Ha ha ha minnir á einn ónefndan fyrrum útgerðarmann sem fékk á sig hið virðulega viðurnefni"Lúka" þar sem hann gat sjaldnast hamið krumlurnar þegar girnilegar stuttpilsur og spurníngastúlkur voru nærri honum