Það er ekki einsusinni gat á gófinu fyrir fólkið til að kukka niðrum

Braggamálið þeirra í Reykjavík er afar snúið og flókið mál og einungis fyrir framúrskarandi stórgáfna- og hámenntunar séní að skilja hvað þar er á ferðinni. Summir tala um braggaþorp eða jafnvel braggaborg, og maður sér fyrir sér hermannabragga með gullþaki, en aðrir, einkum Vigdís okkar hérna, sem gamla Framsóknarmaddaman rak burt úr Framsóknarfjósinu, tala fjálglega um kofadrasl og rusl og náðhús sem er svo tómt að þar er ekki einusinni gat á gólfinu, hvað þá virðuleg klósettskál, svo gestir og gangandi mega neyðast til að kukka og pissa á gólfið, enda er pestin inni á þessum umdeilda braggakamri svo viðbjóðsleg að hún er ekki mannleg lengur, hvað þá kvennleg. 

Nú, svo er það náttúrlega auðmýktin, sem Dagur kvað hafa svikist um að sýna skattfé borgaranna. Það væri auðvelt að kippa því smáræði í lag með því borgarstjóri leiddi borgarfulltrúa inn í péníngageymslusali reykvískra útsvarsgreiðenda, en þar inni mundi borgarstjóri falla á kné og skríða sem einn lúbarinn hundur að vænlegri stæðu af péníngaseðlum og kyssa hana í baka og fyrir, hágrátandi og fullur iðrunar. Hinsvegar er alrangt að eitthvað misjafnt hafi gerst á vakt borgarstjór, einfaldlega vegna þess að hann var bara ekkert á vakt; hann var að hlægja og grínast eins og klausturfari með Holu-Hjalla og Skála Helgasyni nokkrum, sem er að langmestu leyti ósýnilegur; þetta kvað vera ósmekklegt, ómálefnalegt og skítslegt grínirí.

Þessa stundina sitja sem sé þeir sem svikist hafa um að vera á vakt, en taka himinháar greiðslur fyrir vaktasetur sem þeir sitja auðvitað ekki, undir alvarlegum brotsjóum sem frussast úr úr Vigdísi svo þeim liggur við drukknun. En að sjálfsögðu á Vigdís ekki að kvelja Dag, Skála og Holu-Hjalla með þessum atgangi. Hún á að fara afsíðis í Ráðhúsbragganum og hringja á lögregluna á Höfuðborgar og óska eftir því að hún handsami fyrrgreinda þorpara og loki þá af sem engin óþrif sagi af þeim. Það gengur ekki að menn svíkist um að standa þær vaktir sem þeir hafa ráðið sig til að taka og láti óprúttnum þrjótum að vaða inn í hvaða yfirgefin mannvirki sem eru að hruni komin og og þykjast gera þau upp og vaða síðan inn í fjárhirslusali skattgreiðenda og láti greipar sópa að vild án þess vakthafandi verðir geri nokkra athugasemd við framferði þeirra og groddaskap.

Vildu að fjárveiting yrði stöðvuð