Hrossabrestasýningin ,,Ellý" fer mikið á taugarnar á fólki

Jæja, ástandið á Gunnari Bragga, eymingjanum svorna, er þá orðið sona alvarlegt. Það þykir fréttamatur að hann hafi sést alsgáður og ekki með skammarlega háreysti og handapat og ekki verið að klæmast. So kvað hann vera orðinn undur minnislaus þegar hann er við skál og heilu vikurnar og mánuðurnir strokist viðstöðulaust út úr höfðinu á honum. Þó er hann bara stjórnmálamaður með öllum þeim göllum sem þeirri tegund fylgja. 

En víkjum þá að hrossabrestasýningunni ,,Ellý" í Borgarleikhúsinu: Þannig hafar til með það stykki, að það fer gjarnan mjög mikið í taugarnar á sýningargestum og menn þurfa ekki að vera undir áhrifum eins eða neins til að geta ekki orða bundist undir þeim fjanda og senda sviðsfígúrunum tóninn. Og einmitt um helgina sat bustaklipptur karlmaður á sýningunni, greinilega fagurkeri sem ekki er vanur að láta bjóða sér hvað sem er. Þessi bustalingur gjörðist ansi hávær á köflum og gargaði á leikarana að þeir væru helvítis kerlingarklessur og sviðnir hlandpúngar og réttast væri að hjóla í þau og hrinda þeim út af sviðinu. Vart þarf að taka fram, að maður þessi var ekki undir áhrifum neinna eiturefna, allrasíst brennivíns og smérsýru, enda er hann rakin bindindismaður frá blautu barnsbeini.

Ekki vitum vér enn hvað bera að gera Gunnari Bragga til gottgjörelsis svo andstyggilegur almannarómurinn hætti að svívirða hann og skralla eftir beru baki hans með kúaklóru. Sendiherraembættið er að eilífu glatað og eflaust fleiri skemmtileg störf. Samt er Gunnsi Braggi ekkert verri en Árni Þór og Gjeir Hooordý. En það mætti gera hann að þjón, þjóni hjá Svavari Sendiherra eða frú Thorgerdi Katrínu; það vantar so oft þjóna hjá yfirstéttinni. Og viss erum vér um, að Gunnsi verður ekki lakari þjónn en góði dátinn Svejk þegar hann þjónustaði konuna sem kom að heimsækja höfuðmanninn, sællar minningar. 

Syni Gunnars Braga brugðið