Þeir þora ekki að gjöra atlögu að síra Baldvini

Hinsvegar lagði kirkjuþig ekki í að leggja niður prófastdæmi og prestakall síra Baldvins, til þess eru þeir á kirkjuþinginu ekki nægilegir bógar og ekkert gamanmál fyrir litla kalla að eiga reiði og bannfæringu síra Baldvins yfir höfði sér. Kirkjunnar menn og kvinur eru þess enn fullmeðvituð hvernig fór fyrir pokaprestinum sem fór að ybba gogg við síra Baldvin og setja ofan í við hann. Hin lítilmótlega prestsskepna fann sem sé að því við sísa Baldvin að hann væri of katthólskur fyrir Þjóðskirkjuna og það væri mikil ósvinna að bannfæra umkomulaust fólk og neita því um legstað í vígðum reit. Síra Baldvin svaraði að bragði með því að svipta hempunni af pokaprestinum í einu handtaki, leggja hann síðan á kné sér og flengja. Eftir þetta lá pokapresturin í rúmi sínu í kör í fulla 10 mánuði.

Síðan síra Baldvin rassskellti pokaprestinn hefir all-nokkuð af vatni runnið til sjávar og staðan þannig, að ekki er lengur talað í leynum um að færa prestakall hans og prófastsdæmi hans undir annað prestakall og annan prest og nýjan prófast. Nú eru kirkjuþingsfulltrúar og Byskubbstofa dauðhrædd um að síra Baldvi hefji þá og þegar útrás og fari að sölsa önur prestaköll og prófastsdæmi undir sig með ofbeldi og fautaskap og sem því svarar litlum bænalestri og sálmasöng.

Mest eru þó kvenprestar hræddir við hinn himinhrópandi kirkjuhöfðingja og prestahrelli, síra Baldvin, því hann umgengst kvenpresta eins og hvurjar aðrar kisulórur og á það til að setja í þær löppina ef honum þykir þær þvælast fyrir sér. Og ef hann sést nálgast Byskubbstofu í öllu sínu hymmneska veldi, hlaupur byskubbinn út bakdyramegin og felur sig í eihverjum nærliggjandi kjallara. Einna mest var þó um dýrðir þegar síra Baldvin heimsókti bysskubbinn í Landakoti og hans preláta til að rétta hlut drengja, sem katthólskir prestlíngar og erkibysskubbar höfðu fiktað við. Það var að sögn, stórkostleg sjón að sjá þegar krossar, bykarar, patínur, kirkjuklukka, ljósakróna, kertastjakar, skírnarfontur og einn skriftastóll komu fljúgandi út úr húsum á Landakotstorfunni og út á Landakotstún, en á eftir því öllu síra Baldvin dragandi með hægri hendi katthólskan bysskubb á annarri löppinni út úr helgidómnum, en með þeirri vinstri hélt hann í hnakkadrambið á hálf-vansköpuðum kirkjuþjóni, sem síra Baldvin telur sig hafa vissu um að ekki sé allur þar sem hann er séður.   

Samþykkt að sameina prestaköll