Svo var það félagið sem var upprætt áður en það var stofnað

Ja þeir geta leyft sér að kjósa formennina þessir. Það væri svo sem í góðu lagi ef ekki væru ein samtök í landinu, sem geta ekki með nokkru móti kosið sér formann, hvernig sem að hefir verið farið. Samtök andvana hænsnavina hefir verið skilið út undan og enn sýnist langt í land með að þeir geti farið að vera eins og önnur samtök og félög. Hinsvegar lifa samtök kennitöluflakkara góðu lífi og þar slást menn og konur um formennskuna.

So fréttist að í uppsiglingu væri að stofna félag sem hefði fjölkvæni og manna og dýrabrúðkaup á dagskrá. Og eins og við manninn mælt ruku upp úr rottholum sínum ótal siðferðisfræðingar og dýraverndarsamtök og sitthvað fleira í þeim dúr. Það liðu víst ekki nema þrír dagar frá því fréttin af fyrirhugaðri stofnun ofangreinds félags hvisaðist úr þegar búið var að taka alla stofnmeðlimina úr umferði og koma þeim fyrir annaðhvort á geðveikrahælinu eða í fangélsi. Um miðja nótt var útidyrum Sigurðar Lamba sparkað upp og inn þurstu kolsvartir víkingasveitarfurtar, sem rifu Sigurð Lamba berrassaðann upp úr rúminu og bundu hann hönum og fótum og margvöfðu með reipinu svo hann leit út eins og skrýtin rúllupylsa. Hervöru konu hans keflaði víkingasveitin og tjóðraði við eldavélina á meðan þeir gerðu alvarlega húsrannsókn.

Þar á eftir sparn víkingasveitin, undir leiðsögn Björns Kolbeins hershöfðingja, upp durum hins margfræga flagara og tvíkvænismanns, Sigurðar Breiðfjörðs, og drógu hann nauðugan frá brennivískútnum, sem ekki var nema hálfur, og læstu hann inni í hefbérgi á Kleppi með brjálaðri konu. Og sona vann yfirvaldið, í þágu siðferðis og samfélagsskikks, fumlaust að því að uppræta þjóðhættulega djöfla og graðpúkastóð svo þeir kæmu ekki í framkvæmd félagsstofnun, sem óðar mundi ríða þjóðfélaginu, og þar með góðum siðum og hjartans hógværð, út í skurð og drekkja því þar eins og hvurju öðru hundsspotti sem búið væri að höggva skottið af.

Þorbjörg nýr formaður Samtakanna ’78