Eins og grátbólgin giljagaur

Hann Ragnar er reyndi til þrautar,
sem rjúpa við sinn staur,
hann villtist á veginum breiða
og vaknaði norðan heiða
eins og grátbólginn giljagaur.

Í Vafferr er veturinn langur
og vorið dapurt og kalt.
Og vindurinn gnauðar í götóttri súð,
á gólfinu liggur úngmeyjan prúð;
það á víst að setja hana í salt.

Svo verður samið og samið í hring;
svo verður samið á ská.
Svo verður samið kruss bæði og þvers
og samið um næsta stórfórnarvers
og samið um loftin blá.

Þið munið þá gömlu er bakaði brauð,
en brenndi sig og gjörði skyssu slíka,
að þegar hún var borin í burtu dauð
var brauðið ónýtt líka.

 

 

Reynt til þrautar í viðræðum í kvöld