Aumingja blessuð manneskjan og dýraverndarsáttmáli Sameinuðuþjóðanna

Aumingja blessuð manneskjan að hafa vafrað eins og staurblindur kettlingur út í að verða búrtík og gluggaskraut Stengríms, Swabba og Sjálfstæðisflokksins og kvaka upp úr sér eins og sjálfvirkt segulbandstæki frösunum sem Stengrímur og Bjarniben stórvinur hennar hafa kennt henni að segja. Sjálf er blessuð manneskjan, eins og segir í ljóðinu: bara núll og nix frá náttúrunnar hendi.

Já, það varð nú endirinn á, að þeir sem glæptust til að kjósa VG í síðustu kosningum voru að kjósa Sjálfstæðisflokkin og allt sem sá alræmdi flokkur stendur fyrir að fornu og nýju. Þessi ósköp minna á kviðlinginn sem einn af flokkseigendum VG orkti fyrir all-löngu, en þar hefur flokkeigandin vers sitt með þessum orðum: ,,Úti í snjónum flokkur frýs, fána sviptur rauðum." Við þessar hendingar er svo tilvalið að bæta: ,,Stengrímur Swavar garmur og grís, gekk af honum dauðum." Þannig hljóðar nú hið heilaga orð í úlfagreni VG.

En mikið þó ósköp verður að hjálpa aumingja blessari manneskjunni til að komast úr þessu ástandi sem hún hefir villst inn í. Þetta stafar fyrst og fremst af skoðannaleysi hennar, trúgirni hennar, og þegar við bætist að persónan er leiðitöm verður hún auðveldlega fórnarlamb vondra manna, sem láta hana ýmist húka úti í glugga eða gelta og góla úti á hól og verða sér þar til skammar og aðhlægis. Meira að segja Brynjari Vondulykt ofbýður þessi vitleysa og hefir sagt frú Ingveldi einslega að meðferð dólgana á gluggaskrautinu varði fortakslaust við dýraverndarsáttmála Smeinuðuþjóðanna. 

„Stórmál“ að fljúga með John og Rose heim