Turnferðir forðum tíð

Hér forðum daga þegar fátt var til afþreyingar átti fólk það til að fara í skemmtiferðir upp í turn Hallgrímskirkju til að gera dodo með alla borgina fyrir framan sin. Einkum voru karlmenn duglegir að fara sona ferðir og gjörðu dodo við hvurn annan ef ekki var annað í boði. 

Einusinni lentu tveir spaugarar heldur en ekki í því í turninum, því þegar gleðskapur þeirra stóð sem hæst birtis þeim maður, nokkuð sjálflýsandi, og þókti þeim kunningjunum líklegt að þetta væri Frelsarinn sjálfur og gyrtu sig því í snatri, því þeir töldu að Frelsaranum væri ekkert gefið skemmtiatriði að því tagi sem þeir höfðu um hönd. Annar þeirra var í spánýjum jakkafötum og með skjalatösku með stjörnum utan á, en hinn var meira sona joggínglúði með feitt hár og skjálg í öðru auganu.

Því miður misreiknuðu drengirnir sig herfilega að þessu sinni, því veran reif annan þeirra úr úr buxunum, þ.e. joggínglúðan, og kastaði þeim að svo búnu báðum niður úr turninum. Var talið að þarna hafi alls ekki verið um Frelsarann að ræða, heldur hafi þetta verið Pokurinn, eða jafnvel Múhámað, og honum runnið í skap er hann varð áskynja um iðju piltana og ákveðið á svipstundu að uppræta spillinguna. En allt um það, þá kom á daginn að aunginn prestur var fáanlegur til að jarðsyngja hina látnu, kváðust sæmdar sinnar vegna ekki koma nálægt sona ósóma, svo að endirnn var sá, að þrír starfsmenn áhaldahúss Reykjavíkur sáu um að koma hinum framliðnu fyrir þar sem litlum óþrifum stafaði af þeim. 

Búið að loka upp í turninn