Hinsegin Skessa og skreiðarverkun í Firðinum

Það skiptir aungvu máli hvurt skálinn á að heita Lessan, Pressan, Messan eða Skessan, þetta verður eflaust ágætishús. Hiða langversta við sona mannvirki er auðvitað hvað það mun standa lengi autt og ónotað á hvurju ári; það er talið að húsið verði brúkað í mesta lagi fjóra og hálfan mánuð á ári og þá aldrei allan sólarhringinn. Þess vegna hefir verið ákveðið að leyfa skreiðarverkendum að hengja þar upp fisk til þerris þann tíma sem ekki er verið að sparka bolta.

Í knattskálum, sem Skessulessunni í Hafnarfirði, er brúkað gervigras á gólfið þar sem leikinn er gerviknattspyrna, hláleg íþrótt og ónáttúrleg; sumstaðar hafa menn orðið frringu og spillingu að bráð og eyðilagt náttúrlega knattspyrnuvelli og sett í staðinn gervigras, hvað knattspyrnuvöllurinn var áður, og skipað mönnum að skipta yfir gerviknattspyrnu. So hlaupa strákagreyin um á plasthálminum og gúmmíkurlinu og verða farlama af krypplingssótt langt fyrir þrítugt. 

En þar er allt í góðu að hlaupa stöku sinni eftir bolta inn í húsi á gervigrasi þegar stórhríð geysar úr á þorra. En að ætla sér að stunda alvörufótbolta á slíkum fjanda er útilokað og gerir, þá upp er staðið, í mesta lagi að gera iðkendur og áhorfendur afhuga fótbolta. En það má hrósa Göflurum fyrir hugkvæmnina að fullnýta sitt gerviknatthús undir arðgefandi skreiðarverkun, því prísarnir eru góðir, bæði í Nígéríu og Ítalíu. Svo væri vel hægt að geyma þúsundir tonna af salti í lessuskessuskálanum, eftir að karlarnir hafa tekið skreiðina niður og þangað til mál er að hleypa boltastrákunum í hús. 

Skessan rís í Hafnarfirði