,,Þá skiftir mestu máli að maður græði á því"

Óvinum umhverfisins er að sjálfsögðu fjandans sama un alla steingerfinga sem á vegi þeirra verða, því þeir telja allt slíkt helvítis bölvaðan hégóma, þvælu og kjaftæði. Ekki þarf að minna lesendur á, að óvinir umhverfisins trúa heitt á Sathan og Mammón og færa þeim kumpánum blóðfórnir sínar og innblásnar bænir. Þessir vargar hafa snúið þúfutittlinga og skógarþresti úr hálsliðunum við helgiathafnir til að lempa þessa þriflegu guði sína til að vera þeim líknsamir og færa þeim gróða, gróða í péníngum.

Á sínum tíma lágu óvinir umhverfisins stöðugt á bæn þegar þeir voru að fremja hryjuverk sín gegn náttúrunni austur á Kárahnjúkum. Eins og flestir vit þá hefndi sjálfvirka réttlætislögmál tilverunnar með Hruni, ægilegu Hruni sem færði nokkra álitlega Sjálfstæðismenn og Framsóknarmenn í afplánun að Litla Hrauni. ,,Á Hrauninu Hrunverjarnir sungu, þeir sungu og sungu, þar til brestir komu í tungu og lungun á þeim sprungu ... neinei, þeir fengu stjörnuvist á Kvíabryggju og sátu þar við tölvur sínar og unnu baki brotnu að fjárfestingum og fengu kostakjör hjá Íbúðalánasjóði og hrundum bönkum.

Nú hafa óvinir umhverfisins og allrar náttúrunnar snúið ásjónum sínum að Vestfjörðum og beðið Sathan og Mammón að ganga í lið með sér að leggja Hvalársvæðið í rúst. Og þrælarnir hyggjast aungvu eira, hvort sem það heita steingerfingar, steingeitur eða steinálfar. Þetta eru kaldir karlar með kaldar kerlingar með sér í ráðum og það á að sökkva Vestfjörðum, þó það kosti dálítið af rangfærslum, lygum, drottinssvikum, lándráðum, og mun sannast þar undir Drangajökli, að ,,þó borgir standi í báli og beitt sé eitri og stáli, þá skiptir mestu máli að maður græði á því." 

Mögulegir steingervingar „alfriðaðir“