Næsti bær

,,Mikið elska ég áfengið,
en einkanlega kvennfólkið".

Þannig orkti séra Ottó Katz herprestur til Pragþinga, og er á kveðskapnum að skilja, að hinn frómi sálusorgari hafi ekki litið á áfengisfýsn sína eða kynferðislosta sem vandamál, þvert á móti lifði séra Ottó sig heilshugar inn í hinar bannfærðu nautnir. Það síðast sem vér fréttum að þessum glaðsina presti var að hann var byrjaður að stunda mansal, með öðrum orðum: hann var farinn að nota mann af holdi og blóði sem spilapéninga.

En oss sýnist verra með fulla kallinn sem liggur í klámspólum og harðneitar að skammast sín fyrir. Svona karl-uglu á auðvitað að kjöldaga eða draga í járnkeðju yfir húsþök, öðrum fylliköllum og klámóþokkum til aðvörunar. Að vísu verður helvískur hávaði inni í húsinu meðan keðjan og karlin eru dregin yfir þakið, en það er ekkert til að fárast út af. Einusinni drógu götustrákar heillanga akkeriskeðju um hánótt yfir þakið hjá hjónum nokkrum úti á landi og lauk því máli réttarhöldum með sýslumanni á rauðri skikkju með öxi í hendi, sem dæmdi götustrákana seka um glæp og sektað þá um nokkur þúsund krónur. Verra er þó ef fulli karlinn lætur sér ekki segjast við heilbrigðar hótanir, því þá má gera ráð fyrir að helvískur dólgurinn hafi uppi ráðabrugg um pervertisma, en sá kúnstugin ismi er næsti bær við kapítalisma.  

„Klámið meiðir mig meira en áfengið“