Glögg kona Metta og vel að sér í Íslendingum ekki síður en Trumpinu

Það er rétt hjá Mettu Friðriksdóttur að vera ekki að munnhöggvast við erkiskelmirinn Trump, eða Tromp eða hvað hann nú heitir þessi abelsínugula flyksa; hún sagði kallfjandanum einfaldlega að fara til Helvítis og var þar með var málið dautt. So er Metta ekki í neinu standi til að rífast fyrr en hún hefir jafnað sig á Íslandsferðinni; en hún mun mjög eftir sig að þurft að þola návist íslenskra forsætisráðherrans. Heimkomin sagði Metta við fjölskyldu sína, að hún hefði vitað annað eins, og þetta ætti að heita forsætisráðherra á Íslandi. Hún sá líka Stengrím alþingisforseta og segir hann afar skuggalegan náunga, eihverskonar sambland af Fagín sáluga og Ókindinni í samnefndri bíómynd frá áttunda áratugnum.

Þá er Metta viss um, að á Íslandi gangi enn ljósum logum draugar, afturgöngur, púkar, drýsildjöflar, tilberar. Það segis hún merkja á ráðherrastóðinu íslenska, sem foreldrar á Íslandi nota óspart til að hræða börnin sín með þegar þau eru óþekk. Og Metta er ein þeirra kvenna, sem þekkja Jónas skáld Hallgrímsson af eigin raun og furðar sig á að íslenskaborgarastéttin megi ekki heyra á annað minnst en bein hans séu falin í jörð á gömlum þingstað Íslendinga, Þingvöllum. Hið rétt sé, að bein Jónasar liggi djúpt í mold í Kaupmannahöfn, og það sem meira er: Jónas hafi margoft birst sér, bæði í vöku og draumi, til að hneykslast á löndum sínum fyrir að hafa farið heim, að ísaköldu landi, með kassa fullan af hrossa- og svínabeinum, auk ryðgaðra niðursuðudósa undan sardínum og öðru þessháttar; þennan ófögnuð hafi þeir svo jarðsungið með sálmum, bænalestir, pípuhöttum og líkræðu í kirkjunefnunni á helgasta stað Íslands.

Gáfuð kona eins og Metta, sem þekkir jafn vel til í heimi framliðinna sem óframliðinna, er þeirrar skoðunnar, að það hafi verið mikið happ fyrir Dani, að hin íslenska þjóð var ekki öll flutt í einu lagi til Jótlands og komið þar fyrir upp á heiðum, eins og til stóð á átjándu öldinni. Víst væri um það, að þessir þrifagemlingar hefðu þegar í stað farið að fjölga sér þarna á Jótlandi, hefðu tímgast eins og nagdýraplágur og fljótlega lagt gjörvalla Danmörku undir sig og gjört hana að einu allsherjar barbaríi og skrælingjabæli. En blessunarlega hefði ekkert orðið úr nefndum landflutningum á þessum tíma, enda var megnið af þessum skríl dauður úr Móðuharðindum og Stórubólu, þegar til átti að taka. 

Ætlar ekki að munnhöggvast við Trump