Þar fjölmenna ungmennin til að læra til þjófs

Hvernig á annað að vera en að Íslandi hafni með sínum líkum á lista yfir þjóðir með glæpsamlegt stjórnarfar? Dauflegar aðgerðir æislenskra stjórnvalda gagnvart skipulagðri glæpastarfsemi, benda ósjálfrátt til þess að sjálf stjórnvöldin hafi meir en lítið óhreint í pokahorninu. Öll munum við eftir blessuðu Hruninu, þegar sú ránslota auðvaldsins var fullkomnuð, og alþýðuhetjurnar Jóhanna og Stenngrímur komu grénjandi hlupu undir bagga hinu lemstraða, og glæpsamlega auðvaldsþjóðskipulagi og reistu það við á svipstundu, beint upp í klærnar á fjárglæfrastóðinu.

Og hvernig ætti annars ástandið að vera í landi þar sem ungmenni fjölmenna í háskóla til að læra til þjófs? Í þjófafræðum hinna akademísku menntastofnanna er litið á péníngaþvott, skattsvik og skattaskjól sem nauðsynleg hjálpartæki auðvaldsins til að halda sé gangandi, viðhalda hagvextinum og viðhalda völdum hinna sterkefnuðu. Þegar tekið er tillit til hinnar einkennilegu menntastefnu í þjófræðissamfélaginu á Ísland, ætti öllum að vera skiljanlegt að Ísland á hvurgi annars staðar heima en á gráum og svörtum listum yfir lönd með vafasama og glæpsamlega stjórnarhætti.

Og er það ekki annars gleðilegt, að Katrín litla Jakobsdóttir skuli gegna embætti yfirgrána í hinu alræmda sóðaríkisfyrirkomulagi á Íslandi? Jú, það er sko sannarlega gleðilegt, svo gleðilegt að orð fá ekki lýst þeirri upphefð einnar gluggaskreytingartítu. Þegar þjóð er staðin að því halda verndarhendi yfir skipulagðri glæpastarfsemi, er það álíka kræsilegt og þegar heimiliskötturinn lætur sig hafa að skíta í miðjan besta sófann í betri stofunni, nema hvað kötturinn er ekki að stela neinu frá neinum með því að ganga örna sinna í stofumublum eigenda sinna. Hins vegar vita allir hvað gerist ef kattarafmánin drullar ítrekað í sófann og bætir svo um betur með því að skíta og míga á stofuskenkinn og sófaborðið.

Ísland komið á gráa listann