Öfgafull íþróttaiðkan hefir margsannað sig sem áhrifamikill slysavaldur

Árangurinn að hlaupafíkn hjónanna hefir heldur ekki látið á sér standa, þau eru að fullu gengin upp að knjám og örlítið lengar samt og eru, samkvæmt löggiltri mælingu, 119 séntímétrar á hæð og hyllir því undir að þau verði tæk á leikskóla innan skamms tíma. Hvað það er sem rekur roskið fólk til að þeytast um á harðaspretti svo að stór sér á því er mönnum hulið, en talið er að helst sé að leita svara við þessu próblemi í rítum Sigmundar Freud, sem vel að merkja er ekkert skyldur Sigmundi Davíð.

Jón Íþróttamaður er frægt dæmi um öfgafulla íþróttaiðkan, enda eig margir um sárt að binda vegna hans. Hann hefir hlaupið fullt af saklausum vegfarendum niður og hafa sumir þeirra höfuðkúpubrotnað en aðrir lærbrotnað, eð mjaðmargrindarbrotnað, eða hryggbrotnað. Eitt sinn setti götustrákur fótinn fyrir Jón Íþróttamann, hvar hann þaut á spretti eftir gangbraut, með þeirri niðurstöðu að Jón endasentist inn um búðarglugga, en búðarkonan varð fyrir honum og hálf-drapst við hnykkinn.

Svo var Jón Íþróttamaður tekinn úr umferð og bannaður og um leið fællaði íþróttaslysum á Íslandi til muna. Frú Ingveldur tók og líka upp þá þokkaiðju að fara út að hlaupa. Í Hljómskálagarðinum lá önugur og illa þefjandi pervertur í leynum og stökk fram þegar frú Ingveldur ætlaði að þeysa fram hjá runnanum sem hann faldi sig í. Það þykir aunginn vafi leika á, að perverturinn ætlaði sér að draga frú Ingveldi með sér inn í runnann og nauðga henni þar. Í þetta sin skipti aungvum togum, að perverturinn fór mjög hallloka fyrir frú Ingveldi, því hún misþyrmdi honum svo hrottalega á staðnum, að fyrstu dagana á eftir var honum ekki hugað líf.

Hjón á harðahlaupum