Jóhannes Ragnarsson

10.11.2019 | 21:20

Fyrsta og annað skráð samband frú Ingveldar og Kolbeins

Fyrst þegar frú Ingveldur og Kolbeinn skráðu sig í samband blandaði gamli Kolbeinn Kolbeinsson, faðir Kolbeins Kolbeinssonar yngri, sér í málið og krafðist lögbanns á sambandið. Það sem sá gamli hafði helst út á sambandið að setja og gat rökstutt með skýrum sönnunargögnum, var að frú Ingveldur væri illa örtuðu, brennivínssjúk og með róttæka brókarsótt; enn fremur væri hún illa haldin af stóðlífi, þá væri hún einnig með flatlús. Sýslumaður tók auðvitað kæru gamla Kolbeins til greina og leystu upp samband frú Ingveldar og Kolbeins. Þannig þóktist hinn ábyrgðarfulli og roskni faðir Kolbeins hafa bjargað syni sínum frá ógurlegum hórdómi og þá einkum hvað viðvék hans ektakærustu, frú Ingveldi.

Á laun létu þau frú Ingveldur drukkinn sveitaklerk gefa sig saman fyrir utan fjárhús þar í hreppnum. Þetta var í alla staði lögleg vígsla og klerkurinn bauð hjónunum að staðfesta brúðkaupsheit sitt þar í garðanum í fjárhúsinu, sem þau og gerðu í votta viðurvist, það er prestsins og vinkonu hans.

Og víkur þá að vinkonu prestsins. Hún var virkilega ung að árum um þessar mundir, stuttpilsuð svo af bar og ljónviljug til samfara, sem hún þó illa kunni. Einnig var stúlka þessi stórvinkvendi brúðarinnar, frú Ingveldar og ekki örgrannt um, að þær hefðu þá þegar marga fjörulalla sopið. Já - það var nú það. En, held ég verði að segja, þá var þessi vinkona klerksins, sem gaf þau Frú Ingveldi og Kolbein saman á fjárhúströppunum sú kona sem heitið hefir Máría Borgargagn, löngu síðar gift Indriða Handreði landstólpa. Það átti ekki fyrir Máríu Borgargagni að liggja að verða prestsfrú, enda presturinn, vinur hennar ástúðlegur, harðgiftur annarri konu og var í sterkum tygjum við enn annan kvenmann, húsfreyju þar í sveitinni. En það var ekki að því að spurja, að hjónaband frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra og framsóknarmanns hefir reynst gifturíkt og haldið vel, þrátt fyrir all-ískyggilegar ágjafir á stundum. Hitt er rétt, að frú Ingveldur og Kolbeinn eru svo þroskaðir einstaklingar, víðsýnir og gáfaðir, að þau láta ekki sona eitthvað uppákomandi hitt og þetta gjöra hjónaband sitt að aungvu.