Auminginn svorni, nú er nóg komið tími til að pakka saman, annars

Hún gengur ekki lengur heil til skógar, auminginn svorni, og skal aungvann undra. Eftir að upp komst um sjóðþurrð Ofanflóðasjóðs fer forsætisráðherra að kvaka upp úr eins manns hljóði og það inni á Alþingi, að átakshópi nokkrum, sem aunginn lifandi maður þekkir til, sé ætlað að vinna hratt. Því miður er er þess ekki getið hvað það er sem hinn dularfulli átakshópur á að gera. Á hann að leita að péníngunum sem láku úr úr Ofanflóðasjóði og ekki nokkur maður hefir hugmynd um hvar eru? Eða á átaksflokkurinn að hlaupa upp um fjallshlíðar og setja upp snjóflóðavarnir með berum höndunum? Eða er átakshópurinn atarna kanski einhverskonar ópíumdropi fyrir fólkið, sem hingað til hefir rorrað á kjördag eins og sauðfé rekið til slátrunnar inn á kjörstað og kosið sinn Sjálfstæðisflokk.

Nú segja fróðir menn, sem hafa kynnt sér málavöxtu út í hörgul, að Katrín hafi gengið í Sjálfstæðisflokkinn ung að árum, enda hefir hrifning hennar af Bjarnaben ekki dulist nokkrum manni. Hitt er svo aftur annað mál, að óprúttnir Sjálfstæðismenn og Samherjar hafa um hríð gert sér að leik að gjóta á eftir henni augunum með óduldum hæðnissvip á smettunum og gera gys að henni og Stenngrimi okkar Johoð yfir borðum að heimili frú Ingveldar. Ja, Íhaldinu hefir ekki ekki leiðst að taka að sér unglinga, eins og til dæmis Katrínu og hann Gulla, og afvegaleiða þá og steypa í glórulausa spillingu og menningarhrun.

Já og já. Sona á þetta að vera og sjóðþurrð hjá einum auvirðilegum Ofanflóðasjóði er ekkert merkilegri en máttlaust flóarbit. Og hvað er flóarbit hjá þjóð sem um aldir hafði lúsina sem sitt uppáhalds heimilisdýr. Vér Íslíngar erum þegar allt kemur til alls ennþá grálúsugir og illa þefjandi, en þá alltso andlega, - venjulegar lústítlur eru samviskusamlega hraktar á braut úr hárinu á krakkaskröttunum um leið og þær sjást. Á andlega sviðinu erum vér útsett með óværur af mörgu tagi; andlega grálúsug veitum við voðamönnum umboð til að tæma sjóði, hvurn af öðrum, einnig banka og sparisjóði. Og þegar Katrín ætlaði að moka milljonum og millíörðum út úr Ofanflóðasjóði greip hún ekki aðeins í tómt heldur galtómt. Þá yppti sú stutta bara öxlum og tók nokkra kynjakippi og reddaði málinu með því að skipa átaksnefnd sem á að vinna hratt, án þess þó að hafa verkfæri af einhverju tagi í höndunum. Æji greyið mitt Katrín Stenngrimmsjohoðs og Bjarnabensdóttir farðu nú að pakka saman áður en einhverjir aðrir verða fyrri til og pakka saman fyrir þig, ásamt þér sjálfri, og senda góssið á urðunarstöð Samherjanna ukkar þarna fyrir norðan land.

Átakshópi um ofanflóðavarnir ætlað að vinna hratt