Fyrirgangur og vindhögg í Iðnó, en þrællinn lét ekki sjá sig þó honum hafi verið boðið

Nú létu þau Bandaríkja-Sólveig og Amríku-Viddi aldeilis vaða á súðum í dag í vesalings gamla Iðnó húsinu og má kallast mesta mildi að ekki fór verr, því hið aldna hús iðnaðarmanna lék á reiðiskjálfi undir fundarlátum og hefði eflaust hrunið til grunna hefði djöflagangurinn staðið fimm mínútum lengur. Ræðumenn fundarins voru aðeins tveir og sögðu oft og mikið ,,aaammm, uumm, aaammm, gloggglogg" og skemmtu fundargestir sér konunglega og þóttust skilja ummmlið í ræðumönnum rétt eins og lófana á sér.

Áður er samkoman í Iðnó hófst höfðu Bandaríkja-Sólveig og Amríku-Viddi boðið heimsfrægum manni, lækni, borgmeistara og sosialdémókrat, Degi B. Eggertssyni, til til fundarins. En sökum heimsfrægðar Dags og langvarandi dvalar hans uppi í himintunglunum sá hann sér ekki fært að mæta og sendi ekki einusinni skilaboð til Sólveigar og Vidda, þess efnis, að þau gætu bara farið til Andskotans fyrir sér, hann talaði ekki við fífl og illfygli, sem væru rétt nýbúin að svívirða Þröst Ólafsson, þann mæta hagguðfræðing og kapitalasosialdemónkratismus. En árás Bandaríkja-Sólveigar á dánumanninn Þröst er náttúrlega glæpur á pari við helgispjöll og guðlast af vesta tagi.

Svo kom upp úr dúrnum að Eflingarforstjórarnir vóru með nokkra stjórnarmeðlimi með sér í Iðnó, atlso meðlimi skohh, og auk þess slangur af óbreyttum fundargestum, sem komnir voru til að heyra Bandaríkja-Sollu og Amríku-Viðar graðga Degi í sig á staðnum, melta hann og skila honum í toilet. En Dagur hafði vit á að mæta ekki og þegar það var útséð, rötuðu Sólveig og Viddi í þá höfuðvillu að gera ekkert nema umla og kumra soldið í hljóðnema, í stað þess að fara fylktu liði upp í Ráðhús Reykjavíkur og taka Dag. Já, taka Dag og draga hann úr húsi á skottinu eins og útgangskött og baða hann vel og vandlega upp úr Reykjavíkurtjörninni, sem þarna er við bæjarvegginn. 

 

„Hann er bara uppi í sínum fílabeinsturni“