Opinbert guðlast framið á Skólavörðuholti í kvöld

Það er alltaf svo gaman að sálumessum, ekki síst sálumessum yfir jöklum. Og undur er sjarmerandi að fá sona sálumessu upp á vegg með borgarstjórakiðlinginn, sem sveltir leikskolakonur heilu hungri, ropandi upp úr sér einhverri gáfumannakássu úr 101 jafningi. Það segir að ,,kirkjan hafi breyst í listaverk" þó svo að húsameistari ríkisins hafi á sínum tíma rissað Hallgrímskirkju niður á blað sem listaverk og góðir menn síðan byggt hana upp sem listaverk. En nú eru nútímasnillingar farnir að breyta listaverkum í listaverk fyrir augunum á fólki. Já, þær láta ekki að sér hæða framfarirnar meðan nýsosialistar setja út leikskolaverkföll að hætti nýverkalýðseflingar.

En svo vér víkjum aftur að þessu með sálumessu jöklanna. Eru það jöklarnir sem flytja sálumessuna, eða eru það einhverjir til þess bærir aðilar sem syngja sálumessuna yfir jöklunum? Það hefir hvurgi komið fram að á hvurn veginn þessi sálumessa er. Svo héldum vér í vorri einfeldni að sálumessur væru kaþólskur siður og að það væri guðlast, sem varðaði við bannfæringu, að fremja sálumessu á útveggjum evanígélísk-lutherium guðshúss. Og það skulu með gjöra sér fulla grein fyrir, að bannfæringar eru aldeilis ekki úr sögunni á Íslandi, fjarri því.

Í einu framúrskarandi prestakalli hér á landi stafar prestur, sem tekið hefir upp bannfæringar með góðum árangri. Þeir er bannfærðir hafa verið fá ekki legstað í vígðri mold, heldur hefir presturinn sjálfur með sveinum sínum urðað þá bannfærðu úti á víðavangi, öðrum óþokkum til varnaðar. Og einn hinna bannfærðu, sérlega guðlaus uppskafningur með ýmiskonar glæpi á samviskunni sem hann iðraðist ekki, lét presturinn sveina sína fleygja í hlandforarvilpu og sökkva honum þar til botns. Það er því eins gott fyrir dárana, sem vörpuðu jöklasálumessu upp á hina virðulegu Hallgrímskirkju á Skólavörðuholti, að verða ekki á vegi síra Baldvins prests og prófasts til Gemlufallaþinga.

Sálumessu jöklanna varpað á Hallgrímskirkju