Jóhannes Ragnarsson

13.2.2020 | 17:27

Efrimillistéttarfémínístaávarpið

Efrimillistéttarfémínísmi er það lengsta í róttæknisátt sem undanrennuvesalingarnir í úrkynjuðum subbuflokkum eins og VG og Samfylkingu geta gengið. Þrátt fyrir þessa óhuggulegu staðreynd, þá gera eigendur VG og Samfylkingar tilkall til að á þá sé litið sem þinglýsta eigendur allrar vinstripoletikur í landinu, jafnaðarstefnu og sosislisma. Auðvaldskollan Katrín telur sig eflaust vera óskaplega hugrakka, jökulkalda, að skrækja eins og stéllaust hænsni yfir eina fyrirlitlegustu samkomu auðvaldsins, Viðskiptaráð Íslands, heimskulega froðu eins og þá að hún vilji sekta fyrirtæki sem ekki uppfylla krypplingslegan efrimillistéttarfémínísma um kynjakvóta í stjórnum fyrirtækja. Þetta er í fáum orðum sagt það efrimillistéttarfémínístaávarp úrkynjaðra poletikusa, sem er eins og vatnsblönduð undanrenna af gömlu góðu og heiðarlegu sósíalistunum á Íslandi. Á meðan ekki sekkur endanlega undan hinum undirförulu svikurum, sem stálu sósíalismanum, jafnaðarstefnunnu, starfar Katrín og VG á framfæri spilltasta hluta borgarastéttarinnar og þegir þunnu hljóði yfir skipulögðum stórglæpum allt í kringum sig, sem allt siðað fólk sér og viðurkennir að sé til staðar.

Það eru konur eins og frú Ingveldur og frú Andersen og frú Bjarniben sem kunna að meta Katrínu og VG, þótt þau hlægi eins og vitleysingar að þeim á bak. En andlegum föður Katrínar, sem og andlegum afa hennar, Stenngrimi og Swabbó Sendiherra er nákvæmlega sama um hlátra Engeyinga og annarra háttsettra péníngamanna og arðræningja, því þeir telja sig stand á sömu stétt og það fólk. Svo má spyrja hvort hægt er leggjast lægra og sýna af sér auvirðilegra siðferði en þetta subbulið hefir sýnt af sér í poletikinni.

Það verður grafskrift VG að það hafi í upphafi verið stofnað af hreinni sosialiskri hugsjón sumra er að komu, en einberri tækifærismennsku, siðblindu og óþokkainnræti hinna sem þóttust vera koma á laggirnar alþýðlegri hreyfingu. Hinir fyrrnefndu hrukku flestallir fyrir borð á fyrstu tíu árum VG, en eftir sátu undir árum óheiðarlegir og siðblindir undanrennurakkar, sem sýnna er að sitja á veisluklæðnaði og með pípuhatt við rúllettuborð kapítalismans en að berjast með alþýðunni að sjálfsögðum hagsmunamálum hennar.