Hver er að tala hvað niður? - Sú með langa nafnið veður elginn í villu og svíma

Endemis kyndug frauka þessi ráðherra með langa nafnið þarna hjá Sjálfstæðisflokknum. Það er ekki nóg með að aunginn geti lært nafnið hennar utanað, heldur er hún óskiljanleg með öllu þegar hún fer að tala um hluti, sem eiga að heyra undir hennar ráðuneyti, - já og poletik yfirleitt. Nú hefir hún tekið til máls og fimbulfambar um að fólk eigi að hætta að tala Ríótintófabrikkuna í Hafnarfirði niður.

Nú er það svo, að eigendur og talsmenn Ríótintósins hafa verið þeir einu sem talað hafa þetta mengunarbæli niður með óduldum hótunum um að þeir loki herlegheitunum og far, nema þeir fái enn ódýrari rafmagn en hingað til. Eflaust meina þeir, að Íslendingar eigi að hundskast til að greiða Ríóinu fyrir vilja nota rafmagn frá þeim. Það er ekki að tala niður þó einstaka maður sé bjartsýnn og nefni hvort ekki væri hægt að nota Straumsvíkurmannvirkin undir eitthvað geðslegra en eitrandi alúmíníumbræðslu. En ráðherrann með langa nafnið sem aunginn getur haft eftir verður að eiga það við sjálfa sig hvort hún geri sér það að leik að tala sjálfa sig niður í fjölmiðlum, - ég held að öllum sé barasta alveg nákvæmlega sama um það.

Álverið í Straumsvík var barn síns tíma, sona eins og Björn Bjarnason var barn síns tíma eina dagstund fyrir um það hálfri öld. Virtur læknir hefir gefið út það heilsufarsvottorð varðandi umrætt álver, að vegna bágrar heilsu hafi sjúklingurinn verið lagður inn á líknardeild þar eð aungin læknisráð geti bjargað því frá því að geispa golunni mjög bráðlega. Og ef lög leyfðu svokallaðan líknardauða væri fyrir nokkru síðan búið að gefa hinum fárveika inn lokalausnina með sprautu sem mundi ráða hann af dögum, ríða honum að fullu, steindrepa hann á nóinu. So getur langa nafnið sem aunginn man haldið áfram sínu hvimleiða óráðshjali um niðurtal og aðra vitleysu sem aungan varðar um.

„Hættum nú að tala þetta niður“