Þá er annað uppi með Úrsúlu von Leyen en börnin hans Bajrnaben

Ekki hefi ég trú á að Áslaug Arna og Guðlaugur Þórðarson viti hvað landamæri eru og þar af leiðandi er þarflaust að þau séu að funda um slíkt við útlenskt fólk. Það er alveg dæmalaust hvað andlegum þurrabúðum getur dottið í hug upp úr aungvu. Og sjá, sælir eru einfaldir því þeir munu Schengen og Tortólur sjá í bland við aflandskrónur og akstursreikninga.

Fröken Úrsúla von Leyen er náttúrulega alvöru manneskja. Hún er af þessari frægu Úrsúluætt, sem barst hingað til lands fyrir fjölda, fjölda ára, sennilega þrjúhundruð árum. Úrsúlan sem gjörði sig heimakomna á Íslandi barst á land undir Jökli og var samstundis börnuð og þar með var komið það skaðræðisfljót, sem ekki varð stöðvað. Það er sagt að þetta kyn sé komið út af spænskum aðli, þar sem útvalin stúlkubörn voru látin ganga undir milkum konum fram á fullorðinsár; eftir það uppeldi sáust þær aldrei borða, sofa, drekka né þvo sér og í samræmi við það hefir aunginn orðið var við að þær heimsæktu klóset eða kamra. Þetta er sem sé kóngafólk, kynbætt frá fyrri tíð.

Eflaust mun fröken Úrsúla von Leyen (á íslensku: Úrsúla frá Legum) hafa lúmskt gaman af að spila með Áslaugu Örnu og hann Guðlaug, þann úrsérsprottna öðling, og láta þau bulla þá reginheimsku og þvætting sem þau eru nú einusinni frægust fyrir. Ekki vil eg þó fullyrða, að fröken Úrsúla taki upp á að ræna veslingunum og hafa með sér til ESB og selja þau þar í ánauð eins og Hund-Tyrkir gerðu við okkur forðum. En eflaust mun kérlíngin hægja eins og Andskotinn þegar hún kemst að því að því að blessuð börnin vita ekkert um hvað landamæri eru þó þau þykist þekkja hvítvín frá humri, sem þó er ekki einusinni víst.  

Fundað um mögulega landamæralokun