Það hefir ævilega haft íllt í för með sér að hóta heilögum persónum

Það er þokkalegur andskoti ef rétt er eftir haft, að einhver dusilmenni séu að hóta heilögu fólki. Þótt Íslendingar séu ekki kattólikkar nema að ósköp litlu leyti, þá er talið næsta víst að hið þríheilaga þríeyki verði formlega tekið í heilagramanna tölu, áður en árið er á enda runnið, og þau dýrlingar kallaðir bæði af hinni pápísku kirkju sem og Þjóðkirkjunni á Íslandi, sem er bara kirkja og hvorki evanígélisk lúhersk eða kattólsk. Aftur á móti veit aunginn hvaða afsöðu Babtistakirkjan hefir til Víðis, Þórólfs og frú Möller, enda hefir aunginn hérlendur maður áhuga á að vita nokkuð um þessháttar vitleysu.

Að hafa í hótunum er út af fyrir sig stóralvarlegt mál. Að vísu ku hótunarmenning vera nokkuð vinsæl meðal stjórnmálamanna og samherja þeirra, stórgrósséranna. Hitt er næst óþekkt fyrirbrigði á Íslandi að hóta þríheilögu fólki, sem bíður þess eins að fá dýrlingsvígslu hjá þar til bæru embætti, dauða, djöfli, barsmíð og öðrum þeim ófögnuði sem geggjuðu fólki kann að detta í hug. Í Brennu-Njáls sögu segir frá því þegar þorparinn Víga-Hrappur tók sig til og vóð inn í goðahús sæmdarmanna í Noregi og rúði þar þrjú goð öllum gersemum, dró þau berrössuð út og brenndi að því búnu goðahúsið til ösku. Síðar, þegar leikurinn hafði borist til Íslands, hjó Helgi Njálsson af Víga-Hrappi aðra höndina, en Grímur Njálsson fullkomnaði verkið og rak spjót gegnum belginn Hrappi, sem laut þegar dauður í gras. Þessi litla saga segir oss, að það að hafa hótanir eða svívirðu í frammi við goð eða sannkristna dýrlinga dregur gjarnan dilk á eftir sér fyrir ódæðismanninn, sem fær þá að launum rauðan belg fyrir gráan.

Það verður að teljast til happs fyrir þann eða þá sem haft hafa í hótunum við hin þríheilögu, að langt er síðan þeir Njálssynir vóru inni brenndir að Berþórshváli, þannig að þeir eru ekki líklegir til að valda hóturunum svöðusárum, hvað þá leggja til þeirra spjóti eða jafnvel atgeiri. Hitt er eins víst, að þessum körlum mun hefnast fyrir hótanir sínar og djöfulsskap; þar verður hið sjálfvirka réttlætislögmál náttúrunnar að verki. Að lokum skulum vér lúta höfði í þökk fyrir þann farsæla kennimann, séra Atgeir p. Fjallabakssen, sem tekið hefir að sér að leggja ólán svart á hótunardólgana.

Hafa lítið velt sér upp úr hótun

Athugasemdir

[Þorsteinn Siglaugsson, 6.4.2020 kl. 22:29]

Besta lausnin fyrir þá sem eru komnir með upp í kok af þessum síendurtekna blaðamannafundi er að hætta að horfa á hann. Þá hættir þá kannski að langa til að hýða Víði og gera eitthvað enn afbrigðilegra við Sóttólf og landlækninn.